Ufortyfikowana rezydencja Sigismondo Pandolfo Malatesta, władcy Rimini od 1432 do 1468 r., Łączyła celebrację jego męstwa z potrzebami obronnymi. Jego wielkość i rozbiórka budynków między zamkiem a placem obywatelskim podkreślały jego dominację nad władzami religijnymi i politycznymi miasta.

Imponująca twierdza miała potężne wieże i ścianę zewnętrzną ze skarpami i szeroką fosą, a twierdzę wykończono białym tynkiem, tak aby wyróżniała się na tle czerwonej bramy. System obronny, w którym Filippo Brunelleschi działał jako konsultant, również działał.

Jak potwierdzono podczas renowacji, zamek zawierał pozostałości rzymskich murów i wież, średniowieczną Bramę Gattolo i kilka domów Malatesta. Sigismondo, jak widać z napisu nad główną bramą, twierdził zamiast tego, że sam zbudował cały zamek. Prace rozpoczęły się w 1437 r. I trwały około 15 lat, mimo że zamek mieszkał od 1446 r.

Dziś pozostało tylko pierwotne jądro zamku pokazane na medalach Sigismondo i na fresku Piero della Francesca w świątyni Malatesta. Główna brama jest jednak nadal zwieńczona ramionami Malatesta, przedstawiającymi słonia i różę na tle szachownicy.

Po przejściu w ręce państwa papieskiego, od XVII wieku zamek był kilkakrotnie zmieniany. Wyburzono mury zewnętrzne, wypełniono fosę i usunięto meble. Był używany jako więzienie od XIX wieku do 1967 roku, ale w 1970 roku rozpoczęto prace nad złożonym projektem renowacji przygotowanym przez Carla Tomasini Pietramellara.