Jest to osada skalna położona poza centrum historycznym, przy Via Madonna della Croce. Jego budowa prawdopodobnie datuje się na XII wiek, zbudowany jako pustelniczy fundament mnichów św. Bazylego, którego obecność na terytorium Altamura potwierdzają liczne kościoły skalne (patrz krypty Iesce, San Giorgio, Fornello).
Wnętrze wykopane w tufie składa się z niskich sklepień, wspartych na pięciu filarach, które dzielą kościół na cztery nawy. Podłoga wykonana jest z XVII-wiecznych płytek. Kościół zawiera ślady fresków na pierwszym filarze po lewej stronie, na połowie długości obrazu Saint Lucia oraz w następnej kolumnie, coeval San Nicola dei Greci. Druga nawa kończy się barokowym ołtarzem w polichromowanym kamieniu poświęconym Archaniołowi Michałowi. Wzdłuż ścian bocznych pojawiają się inne ślady fresków. W trzeciej nawie w absydzie można zobaczyć obraz Deesis.