Pałac został zbudowany na obszarze, który wyzwolił się po obaleniu politycznym, które miało miejsce w 1304 r., Co obejmowało rozbiórkę, według powszechnego uznania, domów Alberta Scottiego i jego rodziny, wydarzenia, które historycznie zostało zapamiętane jako „Il Guasto ”. Umowy na nową budowę (1717-1726) zostały zawarte z architektem Ignazio Cerri i jego synem Paolo. Budynek charakteryzuje się silnym elementem klasycystycznym, rozciągniętym w kierunku prostej i liniowej struktury, ale o znacznych rozmiarach, jak widać z wejścia do dużego portalu z masywnym granitowym balkonem, na którym pracują woluty z leżącym pod nim herbem i nazwą markiz Filippo i z wspaniałego atrium z trzema nawami.

Przebieg schodów w dużym pokoju o kwadratowym planie przedstawia niezwykłą i silnie monumentalną konfigurację solidnego kwadratowego pilatri, uważanego za rzymską formę. Sala honorowa jest wspaniała, całkowicie freskowa z drzwiami ozdobionymi fałszywymi marmurowymi gzymsami i wojskowymi trofeami na ścianach. Autorami ważnego aparatu figuratywnego sklepienia korytarza są Bartolomeo Rusca, dla grupy postaci (Carro triumfalny del Merito, a następnie więzień Tempo i poprzedzony Sława, w której znajduje się Fortuna, uroczysta alegoria rodziny Scotti da Vigoleno), podczas gdy freski związane z motywami architektonicznymi sięgają braci Giuseppe i Francesco Natali. Od 1875 r. Pałac należy do rządu, który przeznaczył go na siedzibę prefektury.