Palazzo Gotico to niezwykły przykład średniowiecznej architektury publicznej, symbolu władzy świeckich miasta.

Budynek, który pozostał niedokończony (podobno fasada miała być tylko jedną stroną całego budynku), dominuje nad głównym obszarem w centrum miasta, Piazza Cavalli, z konnymi posągami Ranuccio i Alessandro Farnese. Pałac został oddany do użytku w 1281 roku przez Alberto Scoto, przywódcę kupców i władcy miasta gibeliny, a został zaprojektowany przez szkoły z Piacenzy i Como.

Architekci, którzy poszli za budową, to Pietro da Cagnano, Negro de Negri, Gherardo Campanaro i Pietro da Borghetto z Piacenzy. Budynek ma tradycyjny wygląd pałaców miejskich w północnych Włoszech, z niskim portykiem dla zgromadzeń ludzi i uroczystymi oknami z balkonem wpuszczającym światło do wielkiej sali na piętrze, która pierwotnie została stworzona dla dużych zespołów, ale faktycznie była używana jako magazyn, a następnie teatr.

11 czerwca 1351 r. gościł słynnego poetę Francesco Petrarca, a 18 lutego 1561 r. był używany do świętowania karnawału, który cieszył się dużą popularnością ze względu na karuzele i niezwykłe uroczystości organizowane przez księcia Ottavio Farnese.

Rama ozdobiona łukami, typowe gibeliny, centralna wieża z dzwonem i dwie boczne wieże to doskonałe przykłady średniowiecznej architektury publicznej. Uderza kontrast między dolną, różową częścią marmurową a górną, czerwoną częścią z cegły, ozdobioną geometrycznymi wzorami. Kiedyś XIII-wieczna Madonna z dzieckiem, pochodząca z XIII wieku, niegdyś znajdowała się w niszy w fasadzie, a obecnie mieści się w muzeach miejskich Palazzo Farnese, została zastąpiona kopią.