Budynek, imponujący wielką wartością artystyczną, jest wyrazem nowej ery dla Mediolanu i związku między kulturą mediolańską a francuskim i angielskim oświeceniem. W tym historycznym okresie Mediolan narodził się ponownie dzięki nowemu rządowi austriackiemu, charakteryzującemu się oświeconym centralizmem, pod przewodnictwem Marii Teresy i Józefa I.
(Idź do Mediolanu i Oświecenia)
Milanese recenzja „Il Caffè”, założona przez Pietro Verri i gdzie napisał Cesare Beccaria, była jedną z najważniejszych światowych literackich literatur w Europie. Przyciągnął intelektualistów i był punktem spotkań do dyskusji i spotkań z ludźmi w celu omówienia kwestii politycznych i społecznych. Giuseppe Parini był jednym z najważniejszych bohaterów mediolańskiej sceny kulturalnej, człowiekiem listów, który związał swoje cywilne, polityczne i moralne koncepcje z oświeconymi ideałami.
Lotność i fantazja łączą się z elegancją w budynku, Palazzo litta, gdzie barokowe połączenie z rokokiem. Pompatyczny, tak, ale jakoś udaje mu się idealnie dopasować do sąsiednich ulic. Sugestywna fasada ma imponujący efekt wizualny. Wyłożony kolumnami dziedziniec z pięknymi schodami jest scenograficzny, a poręcz wokół ogrodu przypisuje się Piermarini. Francesco Maria Richino rozpoczął budowę budynku w połowie XVII wieku dla ówczesnego prezydenta Senatu Mediolanu, hrabiego Bartolomeo Arese. Później stał się własnością rodziny Litta Visconti Arese, która powiększyła ją w 1700 roku.
Pokój Czerwony, Sala Lustrzana i Pokój Księżnej, w którym zachowały się gobeliny, stiuki i oryginalne XVII-wieczne obrazy.
Obecnie mieści się tu Teatro Litta, najstarszy i wciąż otwarty teatr w mieście, a od 2007 r. Departament Regionalny Dziedzictwa Kulturowego Lombardii.