Wierzący mogli zobaczyć święte ciało (trochę poczerniałe), wciąż noszące habit franciszkański i siedzące na pozłacanym straganie podarowanym klasztorowi przez Giovanniego II Bentivoglio i chronione za bezpiecznym szkłem. Franciszkańska zakonnica założyła klasztor Corpus Domini w 1456 roku: pierwszy dla zakonnic klarysek w Bolonii.
Do muzeum można wejść z drugiej kaplicy, po lewej stronie nawy. Został stworzony przez kardynała Giorgio Gusmini (1855-1921) i zainaugurowany 8 marca 1919 r. Po II wojnie światowej został zreorganizowany, a teraz zawiera kilka przedmiotów należących do świętego, takich jak jej rękopisy i jej obrazy.

Komórka, w której znajduje się muzeum, pochodzi z 1680 r. Zawiera niektóre obrazy Franceschiniego, takie jak „Gloria d'angeli” („Chwała Anioła”) w muszli i „Evangelisti” („Ewangeliści” ) w medalionach. Ponadto są dekoracje kwiatowe Haffnera, dzieła Quainiego i Puttos Mazzy ze stiuku.
Na drzwiach wejściowych znajduje się popielniczka z pozostałościami błogosławionej Giovanny Lambertini, pochodzącej z tego samego Zakonu Świętego. Na sąsiednim wejściu do pokoju znajduje się kolejna urna ocieplenia ze szczątkami Biednej Klary Paoli Mezzavacca, a na lewej ścianie relikwiarz z obrazem „Madonna del Pomo” namalowanym przez świętą zakonnicę.
W poniższej prezentacji znajdują się także jej rękopisy: Traktat „Sette armi necessarie alla battaglia spirituale” („Siedem broni do walki duchowej”), „Ufficio Divino” („Boskie Biuro”) i Dziecko Obraz Jezusa namalowany w akwarelach, który został przyniesiony cierpiącym.
Na prawej ścianie znajduje się „gigue”: instrument muzyczny z 1400 roku.
Opis pochodzi z: „Guida alle gallerie e ai musei di Bologna” autorstwa Paoli Emilii Rubbi i Oriano Tassinari Clò