Usytuowany między Pałacem Izby Handlowej i Teatro Petruzzelli, Pałac Banku Włoch został zaprojektowany przez inżyniera Accoltiego Gila w 1926 roku, a po sześciu latach pracy został otwarty w 1932 roku i przeniesiony do biur Banku Włoch (które znajdowały się w via Cairoli).
Zajmuje powierzchnię około trzech tysięcy metrów kwadratowych (gdzie kiedyś mieściły się magazyny zadaszonego rynku) i ma cztery poziomy plus piwnicę.
Na uwagę zasługuje salon publiczny ze swoimi secesyjnymi oknami, dużą marmurową klatką schodową, płaskorzeźbami wykonanymi z marmuru Carrara i komorą Rady, z wielkim centralnym żyrandolem i kasetonowym sufitem, a także pokojem reżysera , który nadal zachowuje meble z 1934 roku.
Znaczące jest także popiersie z brązu, odkryte niedawno w piwnicach budynku, przedstawiające Vittorio Emanuele III, dzieło Vittorio Saltelli, wyznawcy Cambellotti.