Szpital Założycieli (Ospizio dei Trovatelli) został zbudowany w 1315 r., Po bitwie pod Montecatini. Budynek, który został przyłączony do kościoła S. Giorgio dei Tedeschi, pierwotnie nazywał się Ospedale della Pace e del Principe (Szpital Pokoju i Książę); zapewniał około dwudziestu łóżek dla chorych. Na początku XIV wieku stał się szpitalem odlewniczym, próbując położyć kres starożytnemu powszechnemu zwyczajowi porzucania nowonarodzonych dzieci i był poświęcony Błogosławionemu Domenico Vernagalli, założycielowi pierwszego instytutu porzuconych noworodków z XIII wieku w Pizie (w tym czasie dołączony do kościoła S. Michele w Borgo). Zmianę funkcji i nazwy budynku zapisano w bulli papieża Marcina V w 1419 r. I w anonimowym rękopisie z XVII wieku. Pod koniec XVII wieku, po reformie zdrowia wielkiego księcia Piotra Leopolda z Toskanii, Ospizio dei Trovatelli został przyłączony do szpitala S. Chiara.
Szpital został wyposażony w „koło”, czyli obrotowy drewniany bęben z kratą, na zewnętrznej ścianie budynku w oknie. Niechciane dziecko umieszczone tutaj może zostać odzyskane z wnętrza okna; kratka miała ograniczyć liczbę dzieci, uniemożliwiając dostęp wszystkim oprócz noworodków. Koło zostało przeniesione na obecną pozycję w 1921 roku. Oryginalna średniowieczna fasada została przeprojektowana w okresie renesansu. Nad drzwiami jest rzeźbione dziecko w pieluszkach.