Dodany do twojego przewodnika
Dodaj do twojego przewodnika
Najwcześniejsza wzmianka o kościele pod wezwaniem św. Christiny znajduje się w spisie dokumentów z VIII wieku ne, ale dopiero po roku 1000 odnotowano, że znajduje się na obszarze Chinzica, na południe od rzeki Arno. Z dokumentów z wczesnego średniowiecza wiemy, że Kościół miał ganek z przodu, a pokój u podstawy dzwonnicy został wynajęty jako warsztat.
Wygląd dzisiejszego kościoła, zbudowany północno-zachodni - południowo-wschodni i zwrócony w stronę Lungarno. jest wynikiem renowacji w XIX wieku. Jest otynkowany ogólnie, z wyjątkiem absydy na wschodnim końcu, obok XIX-wiecznej dzwonnicy, z pojedynczą nawą i dwuspadowym dachem.
Apsyda, prawdopodobnie pochodząca z X lub XI wieku, jest najstarszą pozostałą częścią: seria pilastrów i półkolumn, połączonych okrągłymi martwymi łukami otaczającymi naprzemienne romby i rozety, dzielą je na segmenty. Poniżej, w centralnej części, znajdują się zamurowane okrągłe łukowate okna szczelinowe. Jego główną cechą jest różnorodność użytych materiałów, wszystko z obszaru wokół Pizy i Livorno i pracowało na różne sposoby, zmieszane z cegłami odzyskanymi ze starszych budynków. Nie jest jasne, czy jest to wynik pracy wykonanej jednocześnie, czy też rezultatu kilku adaptacji.
Wnętrze jest proste, mieści w sobie XIV-wieczną Madonnę z Dzieciątkiem na drewnie, XVII-wieczne płótno Passignano (St Catharine otrzymujące stygmaty), XVII-wieczny widok Pisan Lungarno i XIX-wieczną kopię średniowiecznego krucyfiksu Enrico di Tedice, który kiedyś wisiał w tym kościele, przed którym św. Katarzyna ze Sieny otrzymała stygmaty w 1375 r.
Czy jesteś mieszkańcem? Co sądzisz o Kościół Santa Cristina?
Zaloguj się, aby to zasugerować!