Budynek, który był siedzibą rodziny prawnika Ottavio Ziino, wyrazem najwyższej powstającej klasy średniej Palermo, został zaprojektowany przez jego brata Nunzio Ziino i został zainaugurowany w 1895 roku. z architektonicznego punktu widzenia zajmuje funkcjonalny model dystrybucji XVIII-wiecznych budynków: duży hol wejściowy, schody z marmuru z Carrary, pokoje na parterze, szlachetna podłoga z recepcjami, górne piętra dla domów rodzinnych i personel.

Najlepsi artyści tamtych czasów współpracowali przy tworzeniu i dekorowaniu wnętrz: Rocco Lentini, Giuseppe Enea, Giuseppe Damiani Almeyda, Ernesto Basile. Po ostatniej wojnie światowej pałac przeszedł okres porzucenia i systematycznej dewastacji przez złodziei, aż do 1985 r., Kiedy budynek został zakupiony przez Urząd Miasta Palermo, który wykorzystał go jako siedzibę biur administracyjnych i przestrzeni wystawowych dla wystawy czasowe.