Madonnina to pomnik Matki Boskiej na szczycie katedry w Mediolanie we Włoszech.
Iglica Madonnina lub guglia del tiburio („iglica latarni”), jedna z głównych cech katedry, została wzniesiona w 1762 r. na wysokości 108,5 m (356 stóp). Iglica została zaprojektowana przez Francesco Croce. Na szczycie wieży znajduje się polichromowany posąg Madonniny, zaprojektowany i zbudowany przez Giuseppe Perego w 1774 r., Podczas episkopatu Giuseppe Pozzobonellego, który poparł pomysł umieszczenia Madonniny na szczycie katedry. Zgodnie z tradycją, żaden budynek w Mediolanie nie jest wyższy niż Madonnina. Kiedy budynek Gio Ponti Pirelli powstawał pod koniec lat 50. XX wieku, na wysokości 127,1 m (417 stóp), na szczycie budynku Pirelli umieszczono mniejszą replikę Madonniny, więc nowa Madonnina pozostaje najwyższym punktem w Mediolanie. W 2010 r. Kolejna replika została umieszczona na szczycie Palazzo Lombardia, na wysokości 161 m (528 stóp), będąc wówczas najwyższym budynkiem w mieście.
Madonnina jest tematem najbardziej tradycyjnej mediolańskiej piosenki „O mia bela Madunina”.