Co warto zobaczyć w San Piero do Grado

Basilica di San Pietro Apostolo

Bazylika San Pietro Apostolo, w San Piero i Grado, jest jednym z najważniejszych kościołów w okolicy Pizy. Wspaniały przykład architektury kościelnej poprzedni do katedry w Pizie, imponująca bazylika została zbudowana w sąsiedztwie zniknął portu rzecznego, zwany Grado, starożytnego portu Pizy, gdzie zgodnie z tradycją św Peter byłby wylądował w roku 44. Powtarzające się wykopaliska archeologiczne przyniosły zapalać fundamenty budynku wczesnej chrześcijańskiej zbudowany na rzymskich ruin cywilów, później zastąpiony przez większego kościoła w średniowieczu (VIII-IX wiek). Sama budowa rozpoczęła się w X wieku i modyfikowane od końca XI i XII wieku, bazylika konstrukcji z trzema nawami i niezwykłej obecności dwóch apsydami określonych zgodnie z Zachodu zbudowany prawdopodobnie po upadku fasady podczas pełnego Arno i drzwi wejściowe od strony północnej. Zewnętrzna składa się z okładzin z kamieni z różnych środowisk, jest przerywane pilastrami i zawieszone łuki powyżej której są wstawiane cenne umywalki ceramiczne (kopie, oryginały znajdują się w Muzeum Narodowym w San Matteo) produkcja islamskim Majorce i urządzone sycylijska z wyrafinowanymi geometrycznymi i figuratywnymi motywami (X-XII wiek). Z imponującej XII-wiecznej dzwonnicy, zniszczonej 22 lipca 1944 r. Przez wycofanych żołnierzy Wehrmachtu, odbudowano jedynie bazę. Wewnątrz bazyliki znajdowały się trzy dzwony wydobyte z gruzu opuszczonej dzwonnicy; dzwonnica jest obecnie rekonstruowana. Bazylika została uznana przez UNESCO za zabytek pomnika Pokoju, jak przypomina to granitowe cyppo znajdujące się w pobliżu świętego budynku. Zdecydowana i uroczyste wnętrza, z trussed dachem, podzielony jest na trzy nawy z klasycznymi kolumnami stolic, co potwierdza szerokie zastosowanie w całym średniowieczu do ponownego użycia klasycznych elementów różnego pochodzenia w nowych budynkach. Kolumna z kapitelami z sfinksami ma dokładną korespondencję z ponownie znalezioną w Audytorium Mecenate w Rzymie. Na zachodzie gotyckie cyborium na początku XIV wieku wyznacza miejsce, w którym po raz pierwszy głosił św. Piotr. Liczne XVII-wieczne ołtarze boczne zostały całkowicie zniszczone, datowane na wczesny drewniany krucyfiks na głównym ołtarzu. W obszarze prezbiterium widoczne są wykopaliska archeologiczne przeprowadzane kilkakrotnie w latach 1919-25 i 1955-58. Na ścianach nawy przeprowadziła szeroką serię fresków, niedawno odnowiony, prowadzony przez Lucchese Deodato Orlandi (aktywne na początku XIV wieku), zlecone przez ważnej rodziny Lombard w Pizie Gaetani do Jubileuszu ogłoszonej w 1300 roku przez papa Bonifacio VIII (Benedetto Caetani), rodzina właścicieli ogromnych terytoriów w Pizie z San Piero do gradum Arni i świętego Jana do Ripam Arni i wokół zamku gleby w pizańskim Maremma. Na dole są przedstawione portrety papieży, począwszy od św Pietro apostolo John XVII (1003): To seria portretów dzisiaj jest jeszcze bardziej cenne źródło ikonograficzne po katastrofalnym pożarze w 1823 roku, który prawie zniszczył Bazylika Świętego Pawła za mury w Rzymie i dzięki temu słynna seria portretów papieży została poważnie uszkodzona. W strefie pośredniej, w trzydziestu kwadratów, rosną historie o życiu świętego Piotra, w tym również niektórych epizodach z życia Pawła, Konstantyna i św Sylvester, esemplati z tych starożytnych Bazylice Watykańskiej i na freski Cimabue w Asyżu. W górnej części przedstawia mury niebiańskiego miasta, w niektórych miejscach całkowicie przebudowany w czasach późniejszych: jest to seria łukowe okna malowane z dbałością o trójwymiarowych detali architektonicznych pomijanych przez miarowo aniołów i świętych. Wzdłuż ścian i absydy są pewne świadectwa obrazów, które w różnych okresach zostały wzbogacone ważną bazylikę, od wieków cel intensywnej pielgrzymki na cześć następcy Chrystusa na ziemi.