Budynek przypisany architektowi Matteo Pertschowi, ale w lokalnych archiwach nie istnieje oryginalny projekt Pertscha. Zamiast tego udokumentowane są interwencje rozszerzające De Puppi (1831) i Buttazzoniego (1832-33). W projektowaniu Rotondy usunięto fragmentaryczną tkaninę miejską, nieregularną w pobliżu miasta otoczonego murami. Pertsch projektuje na ostrym kącie partii półkolistą świątynię z gigantycznym porządkiem i jonowymi literami, które można odczytać również jako wygięty faáade świątyni prostylej. Olbrzymi porządek podtrzymuje bardzo gęsty gzyms. Kolumny są umieszczone na ścianie, w której są wyrzeźbione trzy balustrady okienno-drzwiowe pomiędzy piwnicami kolumn, aw wyższej części płaskorzeźby przedstawiają sceny inspiracji grecko-rzymskiej, z ewidentnymi zamiarami dydaktycznymi (Coriolano, Lukrecja, Ofiara Ifigenii).