Park został zbudowany w 1807 r. Przez Pietro Sartorio, który zajął się wyglądem weneckiego ogrodu z portalem, monumentalną klatką schodową, posągami i glorietą, która służyła jako pawilon muzyczny.

Następnie jego syn Giovanni Guglielmo przekształcił ogród inspirowany romantycznym angielskim ogrodem.

W 1911 r. cała posiadłość została zakupiona przez gminę i stała się siedzibą Zapobiegania Próchnicy; w latach pięćdziesiątych zbudowano dwa inne budynki, a później ogród pozostawał zamknięty dla publiczności.
Niedawno odrestaurowana część parku została ponownie otwarta dla publiczności i wyposażona w parkingi i plac zabaw.

Zmieniające się przestrzenie zamknięte i otwarte, niska roślinność runa, duże drzewa i krzywoliniowe ścieżki tworzą przyjemne aspekty perspektywy i głębokości oraz przyczyniają się do zwiększenia naturalności ogrodu, w którym rośnie czterdzieści gatunków imponujące i cenne drzewa, w tym dęby i monumentalne sosny Aleppo.

W pozostałej części parku znajduje się miejska usługa ogrodnicza, która korzysta również z zabytkowej szklarni, którą można zwiedzać na życzenie personelu.