Willa była pierwotnie rezydencją wiejską należącą do rodziny baronów de Burlo.
W 1903 r. przeszedł w ręce Demetrio Carciotti, kupca, który w 1905 r. sprzedał go Rutherfordowi, także kupcowi.

W 1920 roku Antonio Cosulich, wracając z Argentyny, kupił willę i park, które pozostały własnością rodziny do 1980 roku, kiedy to budynek został sprzedany Instytutowi Burlo Garofalo, a następnie gminie Triestu.

Obszar ma łączną powierzchnię prawie jednego hektara (10.413 m2) i jest podzielony na dwie części: płaską powierzchnię na południe i strefę z pastini w kierunku Strada del Friuli.
W ogrodzie stoi bogactwo gatunków drzew, w tym dęby, czarne sosny, cyprysy, lipy, jesiony, topole, buki, kasztany, cedry i sekwoje.

Na placu zabaw znajdują się drzewa owocowe. Z drzewa pokrywają się trawnikowe powierzchnie tarasu, gdzie place zabaw zostały wyposażone w gry przeznaczone dla różnych grup wiekowych.

W 2000 roku park został odrestaurowany, przywrócono wszystkie aleje, oświetlenie i system nawadniający, a także prace związane z roślinnością i wyposażeniem.
Szeroka, zacieniona i płaska powierzchnia jest bardzo popularna podczas dziecięcych festiwali rekreacyjnych.