Obecny pałac Scotti częściowo zawiera starożytne budynki o średniowiecznym pochodzeniu, w których rodzina szlachecka żyła już od wieków. Został zbudowany na projekcie Ottavio Scottiego w pierwszej połowie XVIII wieku. Zbieranie broni, galeria sztuki i ogromna kolekcja znalezisk archeologicznych znajdujących się w pokojach pałacu w czasach hrabiego Ottavio zaginęły wraz z wyginięciem rodziny i sprzedażą budynku.
Ciało centralne, siedziba dowództwa korpusu armii XIV podczas drugiej wojny światowej, zostało szczęśliwie uratowane przed bombardowaniem 7 kwietnia 1944 r. Zamiast tego zniszczono skrzydło i dziedziniec, który przeszedł przez Toniolo.
Pałac był zatem siedzibą archiwum miejskiego, prowincjonalnego instytutu technicznego „Riccati”, prowincjonalnego organu ds. turystyki (później APT - firmy zajmującej się promocją turystyki) i rady miejskiej Treviso. Duża sala na parterze od lat gości wystawy fotograficzne, obrazy, rzeźby i modę.
18 marca 2007 r., z okazji setnej rocznicy urodzin Giuseppe Mazzottiego, promotora powojennej renowacji budynku i późniejszego dyrektora APT, artysta Treviso Mario Martinelli zaproponował pracę zainstalowaną na fasadzie via Toniolo ,
W 2013 r. rada Manildo postanowiła ponownie połączyć działy w Ca 'Sugana. Palazzo Scotti, od dawna potrzebujący drogiej renowacji, jest zamknięty i w rzeczywistości nie nadaje się do użytku.
Główna fasada, która pozostała nieukończona, wychodzi na Via Sant'Andrea.
Perspektywa na Via Toniolo ukazuje starożytne średniowieczne pochodzenie budynku: w rzeczywistości nadal widoczne są pozostałości trzech gotyckich łuków ceglanych. Po tej stronie umieszczono sylwetkę lub „cień” Giuseppe Mazzottiego, autorstwa Martinelli.
Dwupiętrowa klatka schodowa z barokowym parapetem zapewniającym dostęp do głównego piętra.
Pierwszy pokój, przedsionek do większego salonu, jest bogato zdobiony sztukateriami o znacznej wartości i posągiem dworzanina ubranego w ubrania „stron Onigo”.
W głównym pokoju dwie marmurowe kolumny z jonowymi literami w malowanym drewnie tworzą przedsionek w salonie. Ściany zdobią obrazy oprawione w sztukaterie, przedstawiające klasyczne tematy i mitologię, takie jak na przykład wstrzemięźliwość Scypiona i sceny biblijne, takie jak powrót syna marnotrawnego. W miejscu zwykłej galerii, obecnej w salach współczesnych budynków Giacomellego i Spineda, bardzo zdobiony stiuk zdobiony attyką z procesją postaci ubranych według klasycznego smaku, spoczywających na drewnianej ramie o znacznych rozmiarach.
Sufity szlachetnej podłogi ozdobione są scenami z historii Rzymu, a na ścianach mniejszych pomieszczeń elementy sztukatorskie (festony z kwiatami, owocami i ptakami) o znakomitym wykonaniu, jak bogate nakładki, powracają. Największa