Ca 'da Noal to średniowieczny pałac położony w zabytkowym centrum miasta, przy Via Canova, części kompleksu muzealnego Casa da Noal.

Pałac zbudowany w pierwszej połowie XV wieku w późnogotyckim stylu gotyckim, z elementami romańskimi i dodatkami z XVI wieku, należał do rodziny Noagn Campagnari (lub Campagnaro), która po przybyciu do miasta , przyjęli nazwisko kraju pochodzenia. Pośród członków rodziny pamiętamy prawnika Alvise, dobroczyńcę klasztoru benedyktyńskich sióstr Noale, który żył w XVI wieku.
Przejęty przez administrację miejską w 1935 roku i natychmiast przywrócony przez Mario Bottera, który odzyskał pierwotny gotycki wygląd, budynek jest teraz domem, wraz z przyległym Ca 'da Robegan i Casa Karwath, lapidarium Muzeów Obywatelskich w Treviso. Począwszy od lat siedemdziesiątych kompleks został zreorganizowany, a eksponaty zaprojektował Carlo Scarpa, w celu zorganizowania wystaw sztuki XX wieku: szczególnie ten poświęcony Gino Rossiemu w 1974 r.
Budynek ma plan w kształcie litery T: od główny korpus z widokiem na Via Canova, az boku na Via Fra Giocondo, z tyłu, w kierunku ogrodu, prostopadłe skrzydło.
Fasada fasady z widokiem na Via Canova charakteryzuje się pięcioma dużymi, spiczastymi łukami na pilastrach. Pod szerokim portykiem z sufitem z legarami i dużymi szufladami odpowiadającymi wysokością zarówno na parterze, jak i na antresoli, znajduje się eleganckie prostokątne kamienne drzwi Istrii, zwieńczone ostrym otwartym łukiem trylobalnym zwieńczonym upierzonym morionem i pięcioma małymi okienkami kwadratowy kształt. Główna podłoga, w większości otynkowana, charakteryzuje się eleganckimi podwójnymi oknami lancetowymi na przemian z pojedynczymi oknami lancetowymi, wszystkie z gotyckim łukiem z trylobatowej cegły.
Po stronie za pośrednictwem „Giocondo”, w odsłoniętej cegle, otwiera się kolejne jedno-lancetowe okno z balkonem i kilkoma małymi kwadratowymi lub ostrołukowymi oknami.
Z wewnętrznego dziedzińca wznosi się klatka schodowa w kształcie litery L z balustradą z cylindrycznymi kolumnami, podparta w ostatniej części, opierająca się o centralny korpus budynku, z solidnymi modillionami i łukiem na kolumnie z kapitałem. Na szczycie pierwszej rampy znajdowały się małe prostokątne drzwi, na końcu drugiego ościeżnica i trzy światła, bardzo podobne w strukturze do otworów na głównej fasadzie i drzwi, zawsze gotyckich.
Po zachodniej stronie mniejszego skrzydła, trzy półkoliste okna otwierają się nad portykiem z dwoma łukami. Jedynie dwa okna charakteryzują ścianę północną, a wschodnia - mały dziedziniec utworzony przez skrzyżowanie z budynkiem obok.
Na głównej fasadzie i tylnej ścianie, na której ustawione są schody, widoczne są ślady dekoracji fresku w fałszywej tapecie z czerwonymi i zielonymi kwiatami na białym tle z festonami i ramkami. Pod oknami sztuczna dekoracja z marmuru.
W holu na pierwszym piętrze zespół z freskami z festonami i cherubinami z XV wieku.