Piazza Palazzo di Città to plac w Turynie, położony w sercu stolicy Piemontu, w centralnej części starożytnego rzymskiego miasta, w którym mieści się Palazzo Civico, siedziba lokalnej administracji.
Znany również jako Piazza delle Erbe, jest połączony z pobliskim Piazza Corpus Domini i przecięty przez Via Milano, która łączy go z pobliską Via Garibaldi.

Obszar miejski, na którym obecne stoiska kwadratowe miały pewne znaczenie już w czasach rzymskich, ponieważ uważa się, że jego prostokątny plan pokrywa się z rozmiarem forum starożytnej Julii Augusty Taurinorum, w tym także pobliski Piazza Corpus Domini. Jak zwykle stał na skrzyżowaniu decumanus maximus (lub prądu przez Garibaldi) i cardo maximus (prąd przez Porta Palatina).
Potwierdzeniem było stałe powołanie handlowe placu na przestrzeni wieków, aw okresie średniowiecza podzielono go na dwie wciąż rozpoznawalne przestrzenie: Piazza delle Erbe i pobliski Piazza del Grano (lub Piazza Corpus Domini).
W XVII wieku na plac wpłynął plan transformacji miasta, widząc budowę Pałacu Obywatelskiego przez książęcego architekta Francesco Lanfranchi. Inne małe kwadraty satelitarne przeznaczone dla innych produktów spożywczych zostały wymazane przez ekspansję baroku, jednak jeden z nich, Piazza del Burro, został włączony w XVIII wieku przez Palazzo Civico, nadając jego nazwę jednemu z honorowych dziedzińców budynku, lub sąd masła.
W 1756 roku wybudowano elegancki portyk, zaprojektowany przez Benedetto Alfieri, który osłaniał przepływ labiryntu średniowiecznych pasów utworzonych przez okoliczne domy. W 1853 roku imponujący pomnik poświęcony Conte Verde został umieszczony przez architekta Pelagio Palagi i dar od Carlo Alberto z Savoy do gminy, po ślubie jego syna z księżniczką Lotaryngii.
W 1995 r. odbudowa placu objęła pomnik i potwierdziła istnienie rzymskiej nawierzchni.

Kwadratowy plan charakteryzuje się symetrią i trzeźwością. Elegancki system arkad Benedetto Alfieri, który jest dobrze połączony z fasadą Palazzo Civico, jest oznaczony okrągłymi łukami wspartymi na bliźniaczych pilastrach. Pomnik w centrum placu jest niezwykłym dziełem architekta Pelagio Palagi, którego historia sięga 1853 roku i przedstawia Amedeo VI Savoy, zwany „Zieloną Hrabią”. Największa