Pomnik poświęcony pierwszemu orędownikowi włoskiej jedności, Camillo Benso, hrabia Cavour, został podniesiony dwanaście lat po jego śmierci, w 1873 roku, na podstawie projektu rzeźbiarza Sieneńskiego Giovanniego Duprè, na placu znanym przez Turków „Carlina”.

8 czerwca 1861 r. rada miejska Turynu podjęła decyzję o otwarciu publicznej subskrypcji na budowę pomnika słynnego hrabiego Cavour (1810-1861), który zmarł na malarię dwa dni wcześniej rodzinny pałac (przez Cavour 8). Przywiązanie do pamięci ministra, który doprowadził Włochów do Jedności, było powodzią, tak bardzo, że pod koniec roku zebrano ponad 850 000 lirów. Konkurs zatwierdzony w 1863 r. Otrzymał 124 projekty, wśród których wybrano neapolitańskiego architekta Antonio Cipolla (1820-1874). Z wyjątkiem tego, że po wątpliwościach wyrażonych przez radę gminy co do ekspresji dzieła, które ma zostać zrealizowane, w 1865 r. Wybrano szkic rzeźbiarza Sieneńskiego Giovanniego Duprè (1817-1882). Inauguracja pomnika, w obecności króla Wiktora Emanuela II (1820-1878), została przeprowadzona, w deszczu, po południu 8 listopada 1873 roku. Nie brakowało kontrowersji wokół dzieła, które natychmiast zostało przemianowane przez Turków przycisk do papieru ": matronly, niechlujny, klęczący Włochy oferuje obywatelską koronę zamaskowanemu Cavourowi trzymającemu kartkę z napisem„ wolny kościół w wolnym stanie "; na podstawie, na której znajdują się płaskorzeźby powrotu wojsk sardyńskich z Krymu i kongresu paryskiego, umiejscowione są alegoryczne postacie Prawa, Obowiązku, Polityki i Niepodległości. Lew Wenecji i wilk rzymski naszkicowany na postumencie symbolizują dzieło hrabiego przerywane nagłym zniknięciem. Największa