Oratorium Santissimi Pietro e Caterina to XVIII-wieczny budynek religijny, w którym mieści się homonimiczne bractwo, położone w centrum Savony.

Pierwotnie siedziba bractwa, jak wszystkie głośniki miasta, stała na wzgórzu Priamar. Po podboju Genueńczyków i zniszczeniu całego obszaru w XVI wieku, aby zrobić miejsce dla twierdzy, oratorium zostało odbudowane w pobliżu nowej katedry w Savonie od 1544 roku.
Zburzona w 1724 roku została odbudowana w 1729 roku i ozdobione przez Savonesi Paolo Gerolamo Brusco, Giuseppe Bozzano i Carlo Giuseppe Ratti, z których niektóre dzieła są nadal zachowane. Zburzona ponownie w 1882 roku bractwo zostało ostatecznie przeniesione do obecnego budynku, niegdyś kościoła Santi Concezione, który był częścią kompleksu klasztornego, który teraz zniknął.

Oratorium ma eliptyczny plan zwieńczony kopułą z prezbiterium i dwiema bocznymi kaplicami. Nad ołtarzem stoi Madonna z Dzieciątkiem i święci święci z pierwszej połowy XVII wieku, podczas gdy w bocznych kaplicach zachowały się dwa obrazy Ratti: św. Katarzyna uwolniona z tortur i sporów św. Katarzyny.
W oratorium znajdują się również trzy „casse” na procesję wielkopiątkową w Savonie: Biczowanie i Chrystus spada pod krzyżem, obie neapolitańskie szkoły zakupione w 1623 roku. Trzecia, Ecce Homo, to remake z 1978 roku prowadzone przez Renatę Cuneo z poprzedniej siedemnastowiecznej pracy zniszczonej przez bombardowanie w 1944 r.