Panteon jest bez wątpienia jednym z najlepiej zachowanych zabytków starożytnych w Rzymie. Jest to wspaniały przykład ponownego wykorzystania z chrześcijańskiej perspektywy świętego budynku poświęconego wszystkim Bogom. Stoi w samym sercu starożytnego kampusu Martius, w jednej z najniższych części Rzymu, a jego imponująca fasada dominuje po południowej stronie Piazza della Rotonda.

Oryginalna konstrukcja, z której przetrwało tylko kilka śladów, została zrealizowana w roku 27 B. C. Marcus Vipsanius Agrippa, zięć Augusta, którego imię pojawia się w inskrypcji na fasadzie.

Pomnik został całkowicie przebudowany w latach 118 i 125 A. D. przez cesarza Hadriana, który notorycznie nosił swoje nazwisko na zabytkach, które zbudował. Po kilku odbudowach dokonanych przez cesarzy Severi na początku trzeciego wieku naszej ery pomnik zaniedbał do 608 r., Kiedy to cesarz bizantyjski Foca przekazał go papieżowi Bonifacemu Ósmemu, który przekształcił go w kościół Sancta Maria ad Martyres.

W 1625 r. papież Urban Ósmego, członek rodziny Barberiniego, usunął brązowe belki z portyku, aby zrobić cztery kolumny słynnego baldachimu Berniniego w świętym Piotrze i osiemdziesięciu armatach dla Castel Sant'Angelo . W 1870 r. Panteon stał się sanktuarium królów Włoch i gości doczesne szczątki Wiktora Emanuela II, Humberta Pierwszego i Małgorzaty Sabaudzkiej. Raphael (Raffaello Sanzio) najwyższy artysta renesansu jest również pochowany w Panteonie.