Pałac, nazywany „il dado” (Kości) ze względu na swój kształt, został zapoczątkowany w 1517 roku przez Antonio da Sangallo Younga dla kardynała Alessandro Farnese, który został papieżem w 1534 roku pod imieniem Pawła III (1534-1549). Kiedy Sangallo zmarł, prace kontynuowano pod kierunkiem Michała Anioła (1546-1549), następnie Vignoli (1569-1573) i Giacomo Della Porta, którzy ukończyli pałac w 1589 roku.

Sangallo zrobił fasady na Piazza Farnese i boczne drogi, podczas gdy Michał Anioł wykonał centralne okno, gzyms i trzeci dziedziniec.

Fasada tylna została zaprojektowana przez Vignola i ukończona przez Della Porta. Pod koniec 1500 roku pokoje budynku zostały urządzone dla kardynała Odoardo przez Annibale i Agostino Carracci (1587-1604).

Budynek został nabyty w XVIII wieku dla rodziny Borbone w Neapolu. Zepsuli go z posągów i kolekcji Farnese. Obecnie jest siedzibą ambasady Francji.

Fasada z widokiem na Piazza Farnese została ozdobiona przez Michała Anioła imponującym górnym gzymsem, a nad centralnym balkonem wyrzeźbił tęczówki herbu Farnese.

Tylna fasada z widokiem na Giulię jest najlepszym przykładem eleganckiej architektury budynku. Wewnątrz znajduje się wielkie trójnawowe atrium Sangallo, którego wejście jest z dziedzińca otoczonego łukowatym portykiem.

Na fortepianie nobile znajduje się słynna Galeria, która była freskowana w latach 1597-1604 przez Annibale Carracci, wspomagana przez jego brata Agostino, Domenichino i Giovanniego Lanfranco.

Wielka sala ma bogaty kasetonowy sufit, gobeliny odtwarzające freski Rafaela z watykańskich pokoi, a po bokach kominka leżą posągi Obfitości i Pokoju autorstwa Guglielmo Della Porta. W pobliżu Sala dei Fasti Farnesiani urządzili Francesco Salviati i bracia Zuccari.