Bazylika San Sebastiano fuori le mura (Saint Sebastian poza murami) jest dziś poświęcona tej popularnej - i często reprezentowanej - świętej z Narbonne, ale pierwotnie była znana jako bazylika apostolorum. Wznosi się na trzecim kilometrze Via Appia Antica w miejscu, w którym zgodnie z tradycją ciała apostołów Piotra i Pawła były tymczasowo trzymane podczas prześladowań.

Określenie „catacomba” wydaje się wywodzić z tego miejsca, cytowane w starożytnych źródłach jako ad catacumbas (być może ze względu na obecność zagłębień lub rowów, kymbas w języku greckim).

Bazylika nadal stanowi punkt odniesienia najbardziej znanego obszaru wczesnochrześcijańskich cmentarzy w Rzymie. Rekonstrukcja kościoła rozpoczęła się w pierwszej połowie IV wieku. Przedstawiała nawę główną zamkniętą w ambulatorium z bogatymi zdobieniami i podłogą całkowicie wybrukowaną grobowcami.

W piątym wieku bazylika jest już z pewnością poświęcona San Sebastiano, ale w 826 r. z powodu uzasadnionych obaw przed najazdami Saracenów ciało świętego przeniesiono do Świętego Piotra, gdzie pozostało do 1218, kiedy Honoriusz Trzeci Savelli (1216-1227) uroczyście zwrócił go do poświęconego mu kościoła.

Dzisiejsza bazylika ma wygląd, który wynika z interwencji promowanych na początku XVII wieku przez kardynała Scipio Borghese, bratanka papieża Pawła Piątego (1605-1621).

Prace rozpoczęto w 1608 roku i zlecono Flaminio Ponzio, a kontynuował Giovanni Vesanzio, autor fasady ukończonej w 1613 roku. Budowę sacellum (kaplicy wotywnej) Najświętszego Sakramentu (lub Cappella Albani) zawdzięczamy papieżowi Klemensowi Jedenastemu Albani (1700-1721). Fasada jest ozdobiona bliźniaczymi kolumnami jońskimi trójskładnikowego portyku, które odpowiadają górnym pilastrom wspierającym.

Wnętrze ma jedną nawę i przedstawia niezwykły drewniany strop Vasanzio z herbami kardynała Borghese i Gregory'ego XVI Cappellari (1831-1846), którzy promowali odbudowę budynku w XIX wieku stulecie.

Ślady stóp pozostawione przez Boga w czasie «Domine quo vadis?», jedna ze strzał uderzających w San Sebastiano, a jego kolumna męczeństwa znajduje się w Kaplicy Relikwii ( 1625).

Kaplica Albani (1706-1712) ma kwadratowy plan z absydą i kopułą. Jest w bogatym stylu barokowym i ozdobiony jest dziełami Pier Leone Ghezzi i Giuseppe Passeri.

Szczególnie interesujący jest leżący posąg San Sebastiano, arcydzieło Antonio Giorgettiego (1671-1672) zaprojektowany przez Giana Lorenzo Berniniego, umieszczony pod ołtarzem w kaplicy San Sebastiano, zaprojektowany przez Ciro Ferriina 1672.

Schody znajdujące się w prawej nawie przed XVII-wieczną restrukturyzacją prowadzą do rozległego kompleksu katakumb w San Sebastiano.