W połowie XIX wieku konieczne było zbudowanie mostu, który służyłby obszarowi, który był obsługiwany przez Ponte Rotto w różnych momentach. Most o długości 155 metrów i szerokości 19 metrów łączy Lungotevere dei Pierleoni z Lungotevere Alberteschi. W pobliżu lewego przyczółka nadal działa Cloaca Maxima, system kanalizacyjny z czasów rzymskich, który rozpoczął się w dzielnicy Suburra.

Most został zbudowany przez Vescovalli w 1886 r. we współpracy z belgijską firmą specjalizującą się w mostach żelaznych. W rzeczywistości cztery filary pokryte metalowymi belkami z trawertynu. Ten most słynie ze starego (i nieużywanego) zwyczaju rzymskiego: „partita a rocci” lub „sassaiola” (walka z kamieniem). Walki o kamień były małymi wojnami między przeciwnymi dzielnicami, a Ponte Palatino zostało wybrane na wyzwanie między mieszkańcami Trastevere i Testaccio.