Pod koniec XIII wieku, kiedy miasto Pistoia doświadczyło okresu wielkiego dobrobytu gospodarczego i politycznego, konieczne stało się zbudowanie większego i bardziej godnego budynku dla miejskich magistratów, które do tej pory znajdowały tymczasowe zakwaterowanie w niektórych prywatnych domach i potem w starszym budynku, z którego nie ma dziś śladu.

Tradycja rozpowszechniona w ostatnim stuleciu, ale nie potwierdzona żadnym dokumentem, chce, aby budynek, który jest nadal siedzibą administracji miejskiej, został zbudowany przez burmistrza Giano della Bella, stąd nazwa Palazzo di Giano, które nadal go wyróżnia. W rzeczywistości, jeszcze przed regencją tego ostatniego, gmina zakupiła jądro mieszkań usytuowanych w rogu między placem a obecną Ripa del Sale, w pobliżu pierwszego muru granicznego. Tak więc, zgodnie z najnowszą historiografią, każda aktywna rola tego burmistrza spada.

Wydarzenia związane z budową budynku są bardzo skomplikowane i nadal nie są do końca wyjaśnione, ale pomimo ograniczonej dokumentacji możliwe jest odtworzenie głównych faz.

Po zbudowaniu pierwszego jądra, które miało miejsce pod koniec XIII wieku wokół dziedzińca, na którym dziś znajdował się cud urodzonego w Pesaro rzeźbiarza Marino Mariniego, Pałac Signori Anziani i Gonfaloniere di Justice został powiększony podczas pierwszego połowa następnego stulecia z dodatkiem, między innymi, ganku, który początkowo był ograniczony tylko do czterech łuków. Kolejne rozszerzenie miało miejsce, gdy wybudowano pokoje graniczące z Ripa della Comunità, dziś przeznaczone na wystawy czasowe, a budynek został podniesiony na drugie piętro. Postanowiono także zbudować piąty łuk elewacyjny, aby zapewnić jednorodność frontu, który charakteryzuje się oryginalnością w odniesieniu do form architektury toskańskiej.

W połowie XIV wieku pałac przybrał aspekt, który wciąż go charakteryzuje; integracje, które miały miejsce w następnych stuleciach, są w rzeczywistości bardzo ograniczone i dotyczą głównie środowisk wewnętrznych, które z czasem musiały dostosować się do nowych wymagań kolejnych administracji.

W pierwszej połowie XVII wieku jest to jednak budowa mostu łączącego pałac z katedrą, aby umożliwić miejskim sędziom osobistym bezpośrednie dotarcie do chóru w celu uczestniczenia w nabożeństwach. W czasie największej afirmacji reżimu Medyceuszy na fasadzie umieszczono wielki herb centralny z herbami Medyceuszy zwieńczonymi papieską tiarą i dużymi kluczami na cześć papieża Leona X, znakomitego członka tej rodziny. Jednak na fasadzie nie brakuje średniowiecznych znaków, takich jak głowa czarnego marmuru zwieńczona żelazną maczugą, którą popularna legenda identyfikuje z wizerunkiem zdrajcy miasta Filippo Tedici, nawet jeśli przypuszczalnie jest to portret króla Musetto II Majorki, zabity przez kapitana Pistoia Grandonio dei Ghisilieri podczas podboju Balearów w XII wieku. Zamiast tego głowa Tedici znajduje się na portalu Sant'Andrea, a tradycja chce, by była czarna, ponieważ jako znak pogardy pochodnie zostały wyłączone przed wejściem do kościoła.