Klasztor Tau, poświęcony kultowi Sant'Antonio Abate, bierze swoją nazwę od krzyża, który religijny przedział do noszenia wszedł w szatę, którego kształt litery T przypomina głowę kija, do którego, zgodnie z najbardziej rozpowszechnioną ikonografią, Santo chudł.

Założony w połowie XIV wieku przez florenckiego Giovanniego Guidottiego, z zaanektowaną kaplicą Sant'Antonio, klasztor, zespół architektoniczny o znaczącym znaczeniu, którego styl i użyte materiały prowadzą bezpośrednio do florenckiej kultury tego okresu, pokrytej szczególnie ważną rolę w organizacji religijnej miasta.

Kompleks, w którym dziś mieści się Centrum Dokumentacji Marino Marini, mimo że został zbudowany późno w porównaniu z innymi podobnymi fundacjami, stał się częścią miejskiego kontekstu, zajmując wolną przestrzeń po wyburzeniu drugiego kręgu granica.

Współbracia, oddani szerzeniu kultu świętego patrona i zbioru jałmużny, choć nigdy nie zajmowali się pomocą chorym, zadanie to było pierwotne dla innych fundacji Antonian, niemniej jednak wyryły się w tkance społecznej za szczególny związek ich instytucji z ludnością wiejską, która zwróciła się do św. Antoniego, aby powołać się na ochronę zwierząt domowych.

Dom Pistoii, ponieważ jego fundacja miała być zasadniczo miejscem kultu, po okresie dobrobytu za panowania Lwa X, zaczął w kierunku postępującego i niepowstrzymanego upadku, którego kulminacją był koniec XVIII wieku. zniesienie Zakonu. Klasztor i kościół zostały sprzedane osobom prywatnym i przeznaczone do innych celów, które nieodwracalnie zniszczyły struktury, powróciły, choć częściowo, do dawnej świetności po niedawnych i dokładnych odbudowach.