Bazylika Matki Bożej Pokory jest rzymskokatolicką bazyliką maryjną w Pistoi.
Cud przypisany freskowi Madonny pokory, namalowany około 1370 r., dał początek budowie bazyliki. Fresk jest czasem przypisywany Bartolomeo Cristiani, ale prawdopodobnie z powodu lokalnego malarza z Pistoii. Bazylika, zbudowana według projektu architekta Ventury Vitoni, jest ważnym przykładem architektury wczesnego renesansu. Giorgio Vasari zbudował ośmioboczną kopułę na szczycie bazyliki w 1562 roku. Oryginalny fresk pozostaje w bazylice.

Według legendy, 17 lipca 1490 r., w środku konfliktów pomiędzy lokalnymi frakcjami władzy, niektórzy ludzie widzieli krew kapiącą z czoła fresku Madonny, co było interpretowane jako znak, że Dziewica Maryja cierpiał z powodu rozlewu krwi w regionie. Cud został potwierdzony przez biskupa Niccolò Pandolfiniego, a ważne rodziny Pistoii postanowiły zbudować sanktuarium ku czci Madonny.