Dodany do twojego przewodnika
Dodaj do twojego przewodnika
Zbudowany w latach 1278-1363 na życzenie Ghibelline Umbertino Landi, kościół jest w stylu gotyckim lombardzkim z fasadą z cegły cotto. Bracia Mniejsi byli odpowiedzialni za prace budowlane iw bardzo krótkim czasie mieli kościół z klasztorem zaanektowanym.
Kościół został wzbogacony o dzieła sztuki, a klasztor rósł, tak że w XIX wieku zajmował całe Piazzetta Plebiscito i obejmował trzy krużganki z ogrodami wewnątrz. Podczas panowania Napoleona kościół był nadal otwarty, choć z krótką przerwą stał się najpierw magazynem, a potem szpitalem. Sukcesywnie oddawano go zakonowi, ale w 1810 r. Ostatecznie go opuścili.
Najważniejszym wydarzeniem związanym z kościołem było 1848 r., kiedy Piacenza została przyłączona do Regno di Sardegna po przeprowadzeniu plebiscytu. San Francesco był kilkakrotnie odnawiany i przedstawia cechy podobne do jego bolońskiego odpowiednika, gdzie można zobaczyć wpływ cysterskiej architektury klasztornej z Burgundii, jak plan absydy otoczony kaplicami.
Na fasadzie znajdują się dwie przypory, ościeżnica, iglice i środkowy portal z XV wieku (boczne portale zostały zbudowane w późniejszym czasie) oraz imponujące przypory po bokach.
Po prawej stronie kościoła znajduje się klasztor, z którego pozostaje tylko portyk, ponieważ gmina zburzyła prawie cały klasztor około 1940 r. Kościół wewnątrz zachowuje grobowce ważnych ludzi, obrazów, rzeźb i pozostałości fresków z XIV i XV wieku. Warto wspomnieć o rzeźbie na portalu lunety przedstawiającej stygmaty S. Francisa (ok. 1480 r.). Kopuła kaplicy Immacolata została ozdobiona freskami autorstwa Giovanniego Battisty Trotti, zwanego „Il Malosso” (1597).
Czy jesteś mieszkańcem? Co sądzisz o Kościół św. Franciszka?
Zaloguj się, aby to zasugerować!