Dodany do twojego przewodnika
Dodaj do twojego przewodnika
Kościół i klasztor benedyktynów zbudowano na rozkaz księcia Ranuccio II, po złożeniu przysięgi na odzyskanie żony Margherity d'Este. Kompleks został zaprojektowany przez dworskiego architekta Domenico Valmagniniego w 1677 r. I został poświęcony 31 sierpnia 1681 r. Valmagnini, urodzony w 1649 r. W Brusimpiano w pobliżu jeziora Lugano, przywiózł Piacenzie fasady Barokowe dekoracje i spektakularne schody i zmarł w Arcirate w 1730 roku. Był także odpowiedzialny za budowę Oratorium San Cristoforo (1686), znajdującego się w rogu między Via Gregorio X i Via Genocchi, na zlecenie Bractwa śmierć; plan z centralnym planem wywodzi się od Ferdinando Bibiena, który zatrudniał tzw. „vedutę” na rogu ”i uroczo freskował wnętrze scenami i perspektywicznymi kwadratami; wewnątrz czterech balkonów dla śpiewaków i muzyki tworzą specjalny efekt teatralny. W klasztorze powstały zakonnice benedyktyńskie o ścisłym przestrzeganiu. Strukturę kościoła stanowi centralny grecki plan krzyżowy zwieńczony okazałym ośmiobocznym bębnem, na którym stoi wspaniała kopuła pokryta brązem. Fasada charakteryzuje się przyjęciem toskańskiego porządku i nakładaniem się na siebie zamówień architektonicznych, takich jak pałac Ferrari Sacchini i Malvicini Fontana, które przypisują mu niektórzy uczeni.
Kościół odzwierciedla barokowy smak tamtych czasów, ale nadal zachowuje prostą i elegancką strukturę, z widokiem na Palazzo Madama, drugi pałac książęcy zbudowany dwadzieścia lat wcześniej, obecnie siedziba sądu. Według ostatnich badań, pierwotny kompleks klasztorny należący do domeny wojskowej, który od lat oczekuje na odbudowę i odzysk funkcjonalny, składał się z „kościoła publicznego”, „kościoła mniszek” i szeregu budynków, które rozciągały się wzdłuż kantonu „Buffalari” i artykulowane wzdłuż trzech dziedzińców, natomiast „claustro maggiore” było również dostępne z Via delle Benedettine.
Czy jesteś mieszkańcem? Co sądzisz o Kościół benedyktyński?
Zaloguj się, aby to zasugerować!