Kościół Santa Maria delle Grazie jest sanktuarium maryjnym diecezji zrodzonym z cudownego faktu uzdrowienia paralityka, które miało miejsce 25 marca 1609 r., W dniu Zwiastowania.
Niewielu zna go jako sanktuarium: okres karmelitański doprowadził kościół do zidentyfikowania jako Santa Teresa, na cześć założyciela karmelitów bosych.
Poza Porta di Santa Giustina, wzdłuż drogi do Piacenzy, po zarażeniu w 1577 roku wzniesiono kaplicę poświęconą Madonnie (1578). Była to „mała kaplica na zewnątrz z wizerunkiem San Sebastiano Martire i San Rocco”.
Tutaj 25 marca 1609 roku Agostino Rattazzi, dziecko sparaliżowane od urodzenia, zwraca się do Dziewicy i zostaje cudownie uzdrowiona.
Biskup Giovan Battista Biglia pomyślał wtedy o budowie sanktuarium maryjnego. Fundusz kupuje 537 imperialnych lir zebranych przez miasto i wiernych. Dzięki konsekwentnym ofiarom wielbicieli można postępować szybko: 5 sierpnia 1609 r. Biskup położył pierwszy kamień dla nowego kościoła niedaleko kolejnej zaginionej godziny poświęconej San Guglielmo.
W ciągu kilku lat budowa jest prawie ukończona, a ze względu na położenie poza murami miasta nazywa się ją „Madonną na zewnątrz”.
W 1618 r. biskup Fabrizio Landriani powierzył kościół karmelitom bosym, którzy od 1627 r. budowali klasztor.
Prezbiterium z neoklasycznym ołtarzem Kaplica będzie poświęcona im w Santa Teresa d 'Avila, mistyce karmelitańskiej, której zawdzięczamy reformę Zakonu. Obecność ta staje się decydująca dla umocnienia popularnej nazwy „kościoła Santa Teresa”, która do dziś w obecnym użyciu zastępuje oficjalny tytuł.
Po stłumieniu, w 1799 r., karmelici zostali usunięci. Później kościół był również zamknięty i przeznaczony do innych celów, być może z powodu rozbiórki.
W 1823 r. biskup Luigi Tosi odzyskał go z majątku państwowego, aw 1824 r. ponownie go oddał do kultu.
W 1897 r. biskup Agostino Riboldi powierzył go salezjanom. Fragment obejmuje wprowadzenie innej tradycji religijnej, z nowymi nabożeństwami, które są umieszczone obok siebie, a czasami nakładają się na poprzednie. W 1942 r. Sanktuarium stało się parafią.