Muzeum Techniki Elektrycznej powstało w marcu 2000 r., Kiedy podpisano umowę programową między Uniwersytetem w Pawii, regionie Lombardii, gminą Pawia i prowincją Pawii. Dzięki tej inicjatywie cztery ciała zamierzały oddać stały hołd Alessandro Volcie (1745-1827), wynalazcy baterii elektrycznej.

Muzeum jest załączone do Międzyresortowego Centrum Badawczego Historii Techniki Elektrycznej działającego na Uniwersytecie w Pawii; jest także jednym z muzeów niedawno utworzonego uniwersyteckiego systemu muzeum.
Muzeum Techniki Elektrycznej, które opisuje różne ścieżki zastosowań energii elektrycznej do dnia dzisiejszego, mieści się w nowej strukturze znajdującej się na terenie kampusu uniwersyteckiego Via Ferrata i zajmuje łączną powierzchnię około 5000 metrów kwadratowych.

Obecnie dziedzictwo Muzeum składa się zasadniczo z kolekcji uniwersyteckiej, zebranej przez ponad dziesięć lat na Wydziale Elektrotechniki oraz w dwóch dużych kolekcjach udzielonych na wypożyczenie: kolekcji ENEL, już w Muzeum ENEL „Elektryczność Rzymu, składająca się z około 400 eksponatów (w tym obrotowych maszyn elektrycznych i turbin hydraulicznych, przyrządów pomiarowych i mierników, urządzeń przełączających) oraz kolekcji SIRTI (włoskie dalekosiężne sieci telefoniczne), już w Muzeum Telekomunikacji SIRTI Mediolanu, składającego się z około 3000 sztuk, w szczególności w sektorze telegraficznym i telefonicznym, takich jak sprzęt telegraficzny i telefoniczny, radiotelefony, teleprintery.

Aktywa stale się powiększają dzięki dotacjom i pożyczkom, które wciąż przybywają.

Biblioteka historyczna jest załączona do Muzeum, założonego wraz z funduszem przekazanym w 1988 r. przez Włoskie Stowarzyszenie Elektrotechniczne, siedzibę Mediolanu.