Królewska Biblioteka Parmense, Biblioteka Narodowa, Imperial Bibliothèque, Bibliothèque de la Ville de Parme i Biblioteka Książęca są dziś połączone w Biblioteca Palatina, która znajduje się na drugim piętrze Pałacu Pilotta. Założony na prośbę Ferdinando di Borbone i przez reformatora Ministra Guillaume-Lèona Du Tillota, jego pierwotny projekt został przekazany bibliotekarzowi Paolo Marii Paciaudi, religijnemu pochodzeniu Teatyny z Piemontu. Uzyskał prawa wydawnicze od 1768 r., A pierwszy we Włoszech przyjął autorski system katalogów kart. Został zainstalowany z drewnianymi półkami zaprojektowanymi przez EA Petitot, dostarczonymi z cennym materiałem bibliograficznym, podzielonym na sześć głównych kategorii (teologia, nomenklatura, filozofia, historia, filologia, sztuki wyzwolone), został oficjalnie zainaugurowany w maju 1769 r. Oprócz Paciaudi, bibliotekarze, którzy mieli wielki wpływ na bibliotekę, byli następujący: Ireneo Affò (1785-1797); Angelo Pezzana (1804-1862); Federico Odorici (1862-1876); Edoardo Alvisi (1893-1915); Pietro Zorzanello (1927-1935); Giovanni Masi (1935-1952) i Angelo Ciavarella (1957-1973). Dziś kieruje nim Leonardo Farinelli.
Jeśli układ biblioteki wynika z wysiłków Paciaudiego, zakup kolekcji o wyjątkowej wartości kulturalnej, bibliograficznej i artystycznej jest przede wszystkim dziełem Angelo Pezzany, który był dyrektorem, gdy powstała czytelnia „Maria Luigia” . Pod rządami włoskiej jedności stała się częścią państwa, a Muzeum Bodonian i sekcja muzyczna (ta ostatnia w sali „A. Boito Conservatory”) zostały załączone.