Palazzo dei Normanni (w języku angielskim, Pałac Normanów) lub Pałac Królewski w Palermo był siedzibą królów Sycylii podczas dominacji normańskiej i służył potem jako główna siedziba władzy kolejnych władców Sycylii. Dziś jest siedzibą parlamentu regionalnego Sycylii. Budynek jest najstarszą królewską rezydencją w Europie, domem władców Królestwa Sycylii i cesarskiej siedziby Fryderyka II i Konrada IV.

Pałac stoi w najwyższym punkcie starożytnego centrum miasta, tuż nad pierwszymi osadami punickimi, których szczątki wciąż można znaleźć w piwnicy.

Pierwszy budynek, al-Qasr (po arabsku, zamku lub pałacu), prawdopodobnie został zapoczątkowany w IX wieku przez emira Palermo. Części tego wczesnego budynku są nadal widoczne na fundamentach iw piwnicach, gdzie znajdują się typowe sklepienia arabskie. Po tym, jak Normanowie podbili Sycylię w 1072 r. (Zaledwie 6 lat po zdobyciu Anglii) i założyli Palermo jako stolicę nowego Królestwa Sycylii, pałac został wybrany jako główna rezydencja królów. Normańscy królowie przekształcili dawny pałac arabski w wielofunkcyjny kompleks z celami administracyjnymi i mieszkalnymi. Wszystkie budynki były połączone ze sobą arkadami i ogrodzone, zaprojektowane przez najlepszych ogrodników ze środkowego wschodu. W 1132 r. Król Roger II dodał słynną Cappellę Palatinę do kompleksu, dzięki czemu stał się centrum pałacu.

Za panowania cesarzy ze Szwabii pałac zachował funkcje administracyjne i był centrum Sycylijskiej Szkoły Poezji, ale rzadko był wykorzystywany jako stała siedziba władzy, zwłaszcza za czasów Fryderyka II.

Andegaweńscy i aragońscy królowie woleli inne miejsca. Pałac powrócił do ważnej roli administracyjnej w drugiej połowie XVI wieku, kiedy hiszpańscy gubernatorzy wybrali go jako swoją oficjalną rezydencję, przeprowadzając ważne rekonstrukcje, skierowane na ich reprezentatywne potrzeby i ich militarne, z utworzeniem systemu bastiony.
Burbonowie wybudowali dodatkowe sale recepcyjne (Sala Rossa, Sala Sala e la Sala Verde), a zrekonstruowany Sala d'Ercole, nazwany na cześć swoich fresków, przedstawia mitologicznego bohatera Herkulesa.

Od 1947 r. pałac był siedzibą Sycylijskiego Zgromadzenia Regionalnego. Zachodnie skrzydło (z Porta Nuova) zostało przydzielone do armii włoskiej i jest siedzibą południowego regionu wojskowego.
W latach sześćdziesiątych otrzymał kompleksowe odbudowy pod kierunkiem Rosario La Duca.
Pałac jest także siedzibą Obserwatorium Astronomicznego w Palermo.

Pałac zawiera Cappella Palatina, zdecydowanie najlepszy przykład tak zwanego stylu arabsko-normańsko-bizantyjskiego, który dominował w XII-wiecznej Sycylii. Wspaniałe mozaiki, drewniany dach, bogato zdobiony i malowany, oraz marmurowa inkrustacja dolnej części ścian i podłogi są bardzo dobre. Z samego pałacu większa część została przebudowana i dodana w czasach aragońskich, ale pozostały jeszcze inne części pracy Rogera, zwłaszcza sala o nazwie Sala Normanna.