Muzeum geologiczne „Gaetano Giorgio Gemellaro” jest jedną z najbardziej prestiżowych instytucji muzealnych w mieście i jednym z włoskich muzeów geologicznych i paleontologicznych. Został założony w 1838 r. Przez Gemellaro, dyrektora muzeum do 1904 r., Który był również rektorem Uniwersytetu w Palermo.

Stworzył pierwszą kolekcję uniwersytecką, ale miał prawdziwą siedzibę dopiero w 1911 r., w siedzibie Gabinetu Historii Naturalnej, w domu Ojców Teatini przy Via Maqueda (obecnie Wydział Prawa). Po zniszczeniach poniesionych przed trzęsieniem ziemi w 1941 r., A następnie bombardowaniach w 1943 r., Które uszkodziły zarówno budynek, jak i niektóre zbiory, muzeum zostało ostatecznie zamknięte w 1965 r. W 1970 r. Instytut Geologii został przeniesiony do obecnej lokalizacji.

Kolekcja składa się z około 600 000 kopii. Na parterze znajdują się zbiory ilustrujące historię geologiczną Sycylii: znaleziska sięgają od permu, z resztkami rafy koralowej z doliny Sosio, w prowincji Palermo, do ery mezozoicznej, z pozostałościami skamieniałości, wśród których wyróżnia się bogata kolekcja Ammonitów, do ery kenozoicznej, świadkiem między innymi kolekcji zębów rekina o znacznych rozmiarach, aż do czwartorzędu, z kolekcją skamieniałości reprezentujących faunę Monte Pellegrino.

„Sala człowieka” jest również bardzo interesująca, gdzie znajdują się świadectwa pierwszej obecności człowieka na Sycylii, w szczególności szczątki skamielin „Thea”, kobiety, która mieszkała w górnym paleolicie, którego szkielet został znaleziony w grocie San Teodoro w prowincji Mesyna; „kryształowa sala”, w której gromadzone są liczne okazy kryształów kalcytu, aragonitu, celestynu, kredy, soli kamiennej i siarki oraz „sala słoni”, gdzie można podziwiać liczne znaleziska dotyczące karłowatych słoni, które zamieszkiwały Sycylię w środkowym plejstocenie - cholewka, w tym kompletny okaz Elephas mnaidriensis.