Muzeum znajduje się na parterze XIV-wiecznego klasztoru kościoła San Domenico. Została założona w 1918 roku na polecenie Sycylijskiego Towarzystwa Historii Narodowej i oficjalnie zainaugurowana w 1961 roku w rocznicę stulecia zjednoczenia Włoch.

Muzeum ma na celu udokumentowanie ważnego momentu historycznego, który doprowadził do jedności Włoch. Kolekcja jest ustawiona w trzech pokojach, pierwsza to Wielka Sala. Są tu obrazy, portrety i popiersia postaci, takich jak niektórzy władcy Burbonów, Giuseppe Garibaldi, Giulio Benso i Ruggero Settimo. Prace są w większości wykonywane przez artystów sycylijskich w XIX i XX wieku, takich jak Morello, Civiletti i De Lisi.

W oknach wyświetlane są proporczyki, chusteczki, hełmy i broń. Znajduje się tam również działo z czasów rewolucji 1820 r. I flaga jednego ze statków Ekspedycji Tysiąca Lombardów. W drugim pokoju, Sala Crispi, wyświetlane jest studium męża stanu, różne należące do niego przedmioty i marmurowe popiersie Marco Dovì. Wreszcie w Sala Meli znajduje się gabinet i pamiątki jego własności.

Odnotowano również konny pomnik Giuseppe Garibaldiego, autorstwa Vincenzo Ragusa, oraz niektóre dokumenty, w tym dekrety z 1848 r. i list podpisany przez Ferdinando di Savoia. Fakt, że Muzeum zostało ustanowione pod koniec I wojny światowej, doprowadził do decyzji o przeznaczeniu go dla Palermo Vittorio Emanuele Orlando, szefa rządu i ogłoszonego prezydentem zwycięstwa.