Prato della Valle (Prà deła Vałe in Venetian) to eliptyczny kwadrat o powierzchni 90 000 metrów kwadratowych w Padwie. Jest to największy plac we Włoszech i jeden z największych w Europie. Dziś plac to duża przestrzeń z zieloną wyspą w centrum, l'Isola Memmia, otoczona małym kanałem graniczącym z dwoma pierścieniami posągów.

Przed 1635 r. obszar, który stał się znany jako Valle Prato della, był w dużej mierze bezkształtnym obszarem częściowo bagnistego terenu na południe od starych murów miejskich w Padwie. W 1636 r. Grupa notatek weneckich i Veneto sfinansowała budowę tymczasowego, ale bogato wyposażonego teatru, w którym odbywały się drwiny na koniach. Muzyczna rozrywka, która służyła jako prolog do potyczek, uważana jest za bezpośredniego poprzednika pierwszych publicznych spektakli operowych w Wenecji, które rozpoczęły się w następnym roku.

W 1775 roku Andrea Memmo, której pomnik stoi na placu, postanowiła odzyskać i zrestrukturyzować cały obszar. Cały projekt, który nigdy nie został w pełni ukończony, jest reprezentowany przez słynny rytownik miedziany Francesco Piranesiego z 1785 roku. Wydaje się, że Memmo zamówił tę i inne reprezentacje i zachował je na wystawie w Palazzo Venezia, siedzibie ambasady Republika w Rzymie. Zrobił to, aby zachęcić inne ważne postacie do finansowania budowy posągów do dekoracji placu. Projekt został zatwierdzony przez Domenico Cerato, profesora architektury w Vicenzy i Padwie.

Wstępne prace wykopaliskowe wykonane w celu zainstalowania systemu wodno-kanalizacyjnego i odzyskania terenu zostały przeprowadzone przez Simone Stratico. Te wykopaliska ujawniły pozostałości starożytnego rzymskiego teatru. Odkrycia te nadały inicjatywie poczucie godności historycznej i przekształciły ją w projekt rekultywacji dla naturalnego użytku publicznego. Andrea Memmo mieszkała w Palazzo Angeli, zbudowanym w XV wieku i położonym w Prato della Valle pod kątem z aleją Umberto I. Dziś monumentalne palazzo, własność miasta Padwy, jest siedzibą Muzeum Precinema, kolekcji Minici Zotti .

Szczególnie interesujące są benedyktyńskie opactwo Santa Giustina, neoklasyczna Loggia Amulea i wiele interesujących palazzi zbudowanych między XIV a XVIII wiekiem, które otaczają plac.

Prato della Valle od samego początku zajęło miejsce w sercach Padowian, którzy często nazywają to Il Prato. W różnych okresach nazywano ją także doliną bez trawy, ponieważ liczba drzew uniemożliwiała wzrost tam trawy. Dziś jednak jest całkowicie pokryta trawą i wieloma małymi drzewami.
W latach 90. Prato przeżywało okres degradacji i zaniedbania, ale dziś zostało przywrócone dzięki projektom rekultywacyjnym oraz trosce i zaangażowaniu obywateli Padwy. Latem plac żyje z dużą liczbą odwiedzających, którzy jeżdżą na łyżwach, spacerują lub uczą się podczas opalania na słońcu. Letnie wieczory są naznaczone obecnością nastolatków i młodych dorosłych, którzy rozmawiają do wczesnych godzin porannych.
Od kilku lat Prato della Valle jest siedzibą sekcji Padovan Festivalbar, a ostatnio, dzięki szerokiemu asfaltowemu pierścieniowi, który otacza plac, od niedawna organizuje zawody w łyżwiarstwie.
Każdego Nowego Roku, w święto Zwiastowania w połowie sierpnia, odbywają się przyjęcia z muzyką i fajerwerkami w Prato.
W monumentalnym XV-wiecznym budynku Palazzo Angeli, należącym do miasta Padwy i niegdyś domu Andrei Memmo, mieści się Muzeum Precinema - Kolekcja Minici Zotti.

Dzisiaj jest 78 posągów (40 w zewnętrznym pierścieniu i 38 posągów w wewnętrznym pierścieniu), zgodnie z pierwotnym planem było 88 posągów. Wśród licznych posągów na placu jeden przedstawia Andreę Memmo, patrycjusza weneckiego znanego jako dostawca Padwy.