Znajdujące się obok prestiżowego Piano Nobile w zakładzie Pedrocchi, Muzeum Risorgimento i Współczesnej Ery dokumentuje fakty i bohaterów półtora wieku Paduańczyków i historii narodowej, od upadku Republiki Weneckiej (1797) do ogłoszenia włoskiej konstytucji. Styczeń 1948.

Sto pięćdziesiąt lat historii, w której miasto Padwa często odgrywało znaczącą rolę, jeśli nie absolutną protagonistką, nie tylko dla występowania wydarzeń o znaczeniu historycznym, ale także dla obecność w różnych epokach znakomitych osobowości. Pedrocchi natychmiast okazał się idealnym miejscem do organizacji tego nowego muzeum. Tutaj, 8 lutego 1848 roku, uczniowie pobliskiego Athenaeusa powstali przeciwko austriackim okupantom: to powstanie było przesłanką, we Włoszech, Pierwszej Wojny o Niepodległość, aw Europie roku, w którym rewolucje i popularne powstania wybuchają w liczne narody. Ślady strzałów wystrzelonych przez Austriaków przeciwko studentom zabarykadowanym w kawiarni są nadal widoczne w Białej Sali historycznego budynku.
W 1866 r. Veneto zostało przyłączone do Królestwa Włoch: słynne „Posłuszeństwo” Giuseppe Garibaldiego, historyczny akt trzeciej i ostatniej wojny o niepodległość, przybyło z Bezzecca z siedzibą w Padwie. Padwa był także bohaterem w latach Wielkiej Wojny: „Stolica z przodu”, siedziba Naczelnego Dowództwa i Misji Sprzymierzonych, a następnie podpisanie zawieszenia broni, podpisanego w Villa Giusti 3 listopada 1918 r. Tego samego dnia bersaglieri, wylądował przy niszczycielu Odważni w wyzwolonym Trieście machnęli włoską flagą, którą teraz pokazywano w Muzeum. Kolejne lata charakteryzują się inauguracją pierwszych targów i budową Altare della Patria, pomiędzy Palazzo Moroni, siedzibą gminy, a Bo, dawną siedzibą Uniwersytetu. Okres faszystowski jest pamiętany między innymi dzięki wizerunkom zgromadzenia w Prato della Valle na przemówienie wygłoszone przez Benito Mussoliniego 24 września 1938 r., W przededniu II wojny światowej, z nerwu drużyny i rzeźby z brązu Paolo Boldrin, artysta i sekretarz Federacji Padewskiej Partii, przedstawiający stół. Prawa rasowe z tego samego roku uderzyły w 500 Paduanskich Żydów, a wśród nich wiele osobistości uniwersyteckich.

Trzynaście złotych medali za waleczność wojskową świadczy o szlachetnym udziale niektórych obywateli Paduanu w czasie II wojny światowej. Wciąż żyje w pamięci wielu brutalności Banda Carità, specjalnego wydziału Republikańskiego Zespołu pod bezpośrednią kontrolą SS (okres oporu). Za wkład w sprawę przyczynili się profesorowie i studenci Uniwersytetu, jedyny przypadek we Włoszech, złoty medal za waleczność wojskową. Bohaterami byli Concetto Marchesi i Egidio Meneghetti, a wraz z nimi 117 nauczycieli i uczniów, którzy uciekli na wolność. Wspomnienia z 11 marca 1944 r. Nie można było pominąć, gdy bomba aliancka uderzyła w freski Mantegny w kaplicy Ovetari.

Wybór starych filmów z Istituto Luce w Rzymie i Imperial War Museum w Londynie uzupełniają wystawę. Poprzez eksponaty i dokumenty na wystawie (liczne darowizny od prywatnych obywateli, inne darowane przez różne Instytuty Kulturalne Paduan i inne, w tym Włoskie Historyczne Muzeum Wojny w Rovereto), Muzeum zaprasza również do odkrycia lub ponownego odkrycia Szlachetnej Podłogi Pedrocchi , Słynna kawiarnia „bez drzwi” została otwarta dla publiczności w 1831 roku. Piętro lub Piano Nobile zostało zainaugurowane w 1842 roku, w którym Padwa była gospodarzem Kongresu Włoskich Naukowców.