W obszarze Porte Contarine znajduje się jeden z niewielu współczesnych zabytków miasta, praca Memoria e Luce autorstwa Daniela Libeskinda, amerykańskiego architekta polskiego pochodzenia o międzynarodowej renomie, uznanego za jednego z dwunastu najważniejszych światowych architektów i już zwycięzcę konkursu na rekonstrukcję obszaru Ground Zero w Nowym Jorku.

Jest to imponująca świetlna konstrukcja wykonana ze szkła i stali dla upamiętnienia ofiar ataku World Trade Center w dniu 11 września 2001 r.
Ten obszar, który rozciąga się między Via Matteotti, via Giotto, Corso del Popolo i Via Trieste zawsze miały wielkie znaczenie dla miasta. Tutaj Mistrz Pnia Bacchiglione wpadł do Canale del Piovego, które prowadzi do obszaru portowego (Portello), a następnie do Wenecji i stąd rozgałęził się Wewnętrzny Kanał (w dużej części pochowany w latach 50.), co umożliwiło transport do w sercu miasta.
Od XIII wieku system śluz pozwalał chronić dostęp do miasta i skupiał tu dużą część frakcji barcaroli.
W czasie II wojny światowej cały obszar był mocno zbombardowany, a rekonstrukcja dała z biegiem lat eklektyczny i nierówny profil, w którym budynki z początku XX wieku przeplatają się z budynkami z lat 50. i 60. i nie daleko. podnoszą szklane budynki Centro Direzionale via Gozzi.
Wzdłuż drogi wodnej można nadal podziwiać duże połacie XVI-wiecznych murów miejskich, które chroniły miasto. Idealna lokalizacja dla tej struktury, której celem jest zwrócenie uwagi na takie wartości, jak pokój, wolność, kohabitacja i pokój, została zatem znaleziona w zielonym obszarze graniczącym z Via Giotto i znajduje się u stóp mostu Corso del Popolo. „zjednoczenie kultur, posługując się współczesnym językiem, także„ krzyczało ”, w pionie centralnego ciała i reprezentatywne dla wątpliwości, trudności w stawieniu czoła niekomunikowalności, nieprzezroczystości szkła, ale także nowoczesnej pochodni nadziei dzięki oświetleniu wewnętrzny.
Unikatowy w Europie pomnik „Pamięć i światło” powstał wokół skręconych pozostałości belki World Trade Center, wystawionych w amerykańskim pawilonie Biennale w Wenecji w 2002 r., a następnie przekazanego przez miasto Nowy Jork regionowi Veneto. Postanowiono stworzyć ramę dla tego fragmentu, który może być symbolem uniwersalnych wartości, a następnie wstawić go do dużego pomnika powierzonego światowej sławy architektowi, który ma zostać zbudowany w miejscu o wielkiej wartości symbolicznej.
Wybór Padwy jako idealnej lokalizacji pomnika został zsyntetyzowany przez amerykańskiego konsula Deborah Grace, podczas kładzenia kamienia węgielnego: „Padwa to miasto, które ma długą tradycję tolerancji, w której mieści się jeden z najstarszych uniwersytetów w Europa, gdzie nauka Galileusza Galilei odcisnęła swoje piętno ... [w rzeczywistości] Padwa jest kolebką cywilizacji i kultury, [...] od średniowiecza, kiedy studenci z całej Europy przybyli na te ulice [...] Padwa jeszcze dzisiaj uczy nas, że nie powinniśmy obawiać się nauki [...] Zamiast tego musimy obawiać się ignorancji i nietolerancji, które są głównymi przyczynami przemocy i fanatyzmu. ”
Struktura składa się ze ściany z matowego szkła , 50 metrów długości i wysokości od 2 do 5 metrów, kończąc na wysokości 17 metrów klina, również utworzonego przez dwie szklane ściany w kształcie otwartej książki.
Fragment World Trade Center o długości prawie sześciu metrów mieści się w jednej z tych dwóch ścian.
Praca zmienia światło i charakterystykę w zależności od kąta obserwacji: uprzywilejowanym punktem jest most Corso del Popolo, który przecina Piovego.
Szkło, z którego składa się cała struktura, zostało specjalnie dostosowane do specyficznych potrzeb tej ważnej pracy architektonicznej. W rzeczywistości światło staje się materią i przeprojektowuje przestrzenie i formy w harmonijny sposób. Zaawansowana technologicznie obróbka sprawia, że ​​satynowe szkło jest aksamitne w dotyku i odporne na czynniki zewnętrzne, nieprzekupne i niezmienne.
Znaczenie tej pracy zostało jasno wyjaśnione słowami samego Libeskinda: „Światło wolności prześwieca przez Księgę Historii. Ta Księga jest otwarta na pamiątkę bohaterów z 11 września. Wieczna afirmacja wolności jest wpisany w Statuę Wolności, widzianą przez miliony emigrantów przybywających do Ameryki