Dodany do twojego przewodnika
Dodaj do twojego przewodnika
Kiedy przybyli do Padwy, kilka lat przed rokiem 1290, bracia karmelici założyli swoją siedzibę na północ od miasta, poza Bramą Molino. Obszar ten był zamieszkiwany przez mieszane i tętniące życiem borgo zwane „Coa Longa” (długie zagłębienie): długi i kręty odcinek drewnianych domów rozrzuconych wśród ogrodów warzywnych i farm. Byli tu rzemieślnicy, sklepikarze, gospodarze i gospodarze, ale także siedziby rodów szlacheckich i siedziby żywej klasy burżuazyjnej. Jednym ze źródeł bogactwa były młyny, jak widać w inkrustowanym marmurze frontowego kościoła ołtarza, który został zamówiony przez cech młynarzy w dedykacji dla Madonny i ich świętych patronów, Rocco i Sebastiana. Budowa kościoła rozpoczęła się w 1309 r. I zakończyła pod koniec signoria Carraresi. Pierwotny kościół był jednonawowy z drewnianym dachem ze sklepieniem kilowym, zewnętrznym portykiem i sześcioma kaplicami. Obecny kościół zachowuje jednolity układ nawy, jednak bardzo ciężkie opady śniegu i trzęsienie ziemi, 25 stycznia 1491 r., Spowodowały zawalenie się dachu i części ścian. Rekonstrukcja została powierzona Lorenzo da Bologna i Pietro Antonio degli Abati, którzy zachowali to, co pozostało, i wstawili je do projektu inspirowanego renesansem. Wydaje się możliwe, aby zobaczyć nową kopułę Lorenzo w obrazie Giorgione The Storm. Elementy z XIV wieku to cappella maggiore z pięcioboczną absydą, połączone pilastry i pojedyncze okna lancetu. Zachowano także absydę, obszar chóru i fasadę, podobnie jak imponująca masa obwodowa, pierwotnie pochodzenia romańskiego lombardzkiego, z pilastrami i fałszywymi łukami, na wysokości, która sugeruje, że mury kościoła były kiedyś nieco niższe. Klasztor Karmelitów i kapitularz z widokiem na kościół, ozdobiony eleganckim portalem i flankującymi podwójnymi oknami, zachowały się również w oryginalnej formie.
Czy jesteś mieszkańcem? Co sądzisz o Bazylika Karminów?
Zaloguj się, aby to zasugerować!