Włoski Instytut Studiów Historycznych został założony w 1946 r. przez Benedetto Croce. Jej siedziba znajduje się w Neapolu, w pałacu Filomarino, obok Fundacji Biblioteki Benedetto Croce.

Jak zapisano w statucie, narodził się on w celu zakładania młodych ludzi „w pogłębianiu historii w jej istotnych relacjach z naukami filozoficznymi logiki, etyki, prawa, ekonomii i polityki, sztuki i religii, które same definiują i demonstrują te ludzkie ideały, cele i wartości, których historyk jest zobowiązany zrozumieć i opowiadać historię ».
Instytut oferuje stypendia dla absolwentów włoskich i zagranicznych; organizuje kursy, seminaria i konferencje; publikuje sześć serii wydawniczych. Około 1300 uczonych uczęszczało do Instytutu, większość z nich wyróżniała uczonych i nauczycieli z kolei całych pokoleń na włoskich i zagranicznych uniwersytetach. Biblioteka składa się z ponad 120 000 woluminów i 400 aktualnych czasopism historycznych, filozoficznych i literackich. Instytut jest również właścicielem archiwów Carlo Cantoni, Fausto Nicoliniego i Adolfo Omodeo.
Instytutowi przewodniczył kolejno Benedetto Croce (1946-1952), Raffaele Mattioli (1952-1973), Maurizio Mattioli (1973-1986), Giovanni Pugliese Carratelli (1986-1990); Giovanni Spadolini (1991-1994); Sergio Siglienti (1994-2002). Od 2002 r. Prezesem jest Natalino Irti.
Pierwszym dyrektorem Instytutu był Federico Chabod (1947-1960), zastąpił go Giovanni Pugliese Carratelli (1960-1986), następnie honorowy prezydent aż do śmierci. Od 1986 roku Instytutem kieruje Gennaro Sasso. Riccardo Bacchelli, Paolo Baffi, Enrico Beneduce, Alessandro Casati, Tammaro De Marinis, Luigi Einaudi, Donato Menichella, Luigi Russo, Ernesto Pontieri, Alda Croce byli wśród członków zarządu.
Obecni członkowie to: Natalino Irti (prezes), Paolo Baratta, Vittorio Conti, Giulio De Caprariis, Roberto Giordano, Maurizio Mattioli, Federico Pepe.
Obecne organy finansujące to: Bank Włoch, Capitalia, Sanpaolo IMI-Banco di Napoli, Compagnia di San Paolo, Istituto Banco di Napoli, Mediobanca, Ministerstwo Dziedzictwa Kulturowego i Działań, Region Kampanii, Ministerstwo Uniwersytetu i badań naukowych. Największa