Sanktuarium Santa Maria della Pazienza to kompleks założony w 1601 roku, utworzony przez starożytny szpital i homonimiczny kościół bazyliki; stoi w Neapolu na placu Cesarea, w dzielnicy Avvocata, w pobliżu Santissima Trinità alla Cesarea.

Kościół zwany jest także Cezareą, ponieważ jego nazwa pochodzi od założyciela Annibale Cesareo, który uczynił z niego rodzinną kaplicę; był sekretarzem królewskiej komnaty Santa Chiara.

Budynek został zbudowany w czysto barokowych formach; szczególnie znaczące były wzbogacenia między rokiem założenia a 1636 rokiem, w którym kompleks został zawarty. Jednak w XVIII wieku podjęto ważne remonty: w 1733 roku Costantino Manni i dwa lata później Tommaso Eboli.
Wewnątrz, ukształtowane przez rozległą nawę i boczne kaplice, przechowywane są liczne dzieła sztuki. Na kasetonowym suficie znajduje się duże płótno przedstawiające resztę Egiptu autorstwa Giuseppe Pozzovivo; inne dzieła obrazkowe autorstwa Giovanniego Bernardo Lamy (Miłość, gościnność, obfitość, miłosierdzie, honor, mądrość, zgoda, mądrość i opatrzność). Również tego artysty są także inne płótna z lat 1730-32.

Inni artyści, którzy pracowali dla kościoła to: Lorenzo De Caro, Giuseppe Pozzovivo, Nicola Malinconico. Wśród rzeźb należy wspomnieć ołtarz główny; został rozczłonkowany z powodu rekonstrukcji absydy, a wkłady zostały ponownie wykorzystane. Innym ważnym dziełem rzeźbiarskim jest pomnik Hannibala Cezara, wykonany przez jednego z największych rzeźbiarzy obecnych w Neapolu, a mianowicie Michelangelo Naccherino. Ponadto niektóre anioły w stiuku należy przypisać Domenico Antonio Vaccaro.

W piątej kaplicy po prawej interesująca jest również drewniana figura Francesco Citarelli; datowany na 1859 rok obraz przedstawia San Raffaele Arcangelo i Tobiolo.