Kościół pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny z Karminy wzniesiono w 1319 r. Według tablicy w kościele.

Został zrekonstruowany, choć zachował oryginalne ramy, na projekcie Cristoforo Malagoli, zwanym Galaverną, a także ozdobiony dekoracjami i obrazami.

Stary kościół San Biagio, położony przy Via Emilia na obszarze, gdzie dziś wznosi się Palazzo Montecuccoli z Erris, został zburzony w 1768 r., a parafia przeniosła się do Carmine, przy czym ta ostatnia przyjęła nazwę San Biagio z Karmin.

Wnętrze z tylko jedną nawą z sześcioma łukami na stronę, na których znajdują się ołtarze boczne, ma głęboką absydę. Chór i duża kopuła zostały namalowane przez Mattię Preti.

Z XVIII-wiecznych fresków Agostino Mitelli i Angelo Colonna, które zdobiły sklepienie zakrystii, dziś pozostaje tylko środkowa część.

W obliczu klasztoru z XIV wieku i usytuowanego z boku kościoła znajduje się mała kaplica z pięknym pozłacanym sufitem kasetonowym i wolnostojący fresk przedstawiający Madonnę karmiącą piersią Dziecię, przypisywaną Tommaso da Modena.