Galleria, miejsce tranzytowe dla zapracowanych menedżerów lub przystanek dla zaczarowanych i ciekawych turystów, wyraża różne oblicza miasta poprzez wiele jego aspektów.
Zaraz po ukończeniu Galleria stała się sławna ze względu na swój duży rozmiar, niezwykły na czas i znak nowej ery.
Wiek XX jest synonimem nowoczesności i postępu. Jest to skomplikowany i złożony okres historyczny, w którym zaobserwowano przyspieszenia techniczne, produkty inżynieryjno-przemysłowe i generalnie powstanie dzieła ludzkiego geniuszu. Wielkie przestrzenie Galerii przewidywały rzeczywistość, która wyróżnia się w sensie ruchu. Nie możemy tutaj zapomnieć, w dziedzinie sztuki, arcydzieła, takiego jak „Riot in the Gallery” (Rissa in Galleria) Boccioniego, który przedstawia innowacyjność rzeczywistości, projektowanej w dynamiczną przyszłość. Samochody, tramwaje, praca w fabrykach: wszystko zmieniało rytm miasta i pomysł ludzi na codzienne życie.
Uważany za jedno z miejsc luksusowych zakupów w Mediolanie, wraz z Via Montenapoleone i Via della Spiga, gości wiele prestiżowych marek i sklepów z markami, słynne kawiarnie i restauracje, a także Feltrinelli Records, jeden z największych hipermarketów we Włoszech.
Biorąc tę ​​klasyczną wędrówkę przez Galerię, samo serce miasta, jak to robili goście od wielu lat, wciąż tworzy tę wspaniałą sensację. Wchodząc do Galerii, korytarza pomiędzy Duomo i Teatrem La Scala, jego wspaniały łuk wita i wskazuje na mediolański spektakl, który leży wewnątrz. Oryginalna idea projektantów polegała na stworzeniu portyku, który pełniłby rolę wizytówki i oferował przyjemne spacery, aperitif lub kolację po operze. Dziś nadal można uważać za „salon” miasta, miejsce, w którym odpoczywasz i pijesz kawę w barze Camparino, daj się oczarować uroczym czapkom Borsalino i kolekcjom Prady i Louis Vuitton, lub zatrzymaj się na aperitif w Savini.
Jeśli chcesz wrócić do Mediolanu, tradycja sugeruje, że masz obrót pięty na mozaikowe „atrybuty”, które tworzą chodnik wspaniałego centralnego ośmioboku Gallerii. Kiedyś był gestem odstraszania zła, stał się częścią mediolańskiej tradycji i ma takie następstwo, że w chodniku utworzyła się głęboka dziura.
The Galleria oferuje również schronienie swoim gościom przed nagłym deszczem lub gorącym słońcem, witając ich pod eleganckim sufitem z żelaza i szkła - podobnym do tych z paryskich stacji kolejowych.
Zabytkowa tradycja mediolańska obejmowała zwyczaj tarcia stopy o chodnik nad herbem, który przedstawia miasto Turyn po lewej stronie ośmioboku. Mówiono, że odpędza zło.
Wewnątrz Galerii wszystkie działania komercyjne muszą wyświetlać insygnia ze złotym napisem na czarnym tle.
Struktura Galerii ma 32 metry wysokości, zawiera 353 tony żelaza wykorzystywanego na szkielet pokrycia, a jego ośmiokątny dach osiąga wysokość 47 metrów.
Dzięki bystremu oku można dostrzec, co pozostało z oryginalnej instalacji oświetlenia. Są białe kule na eleganckim montażu w miedzi, które kiedyś były zasilane gazem.