Diamentowa wieża (znana również jako „Diamantone”) to wieżowiec położony w biznesowym centrum Mediolanu, pomiędzy Viale della Liberazione i Via Galilei.
Zbudowany w ramach projektu rewitalizacji miasta o nazwie „Projekt Porta Nuova”, ma 140 metrów wysokości, co czyni go czwartym najwyższym wieżowcem w Mediolanie i piątym najwyższym we Włoszech. Wieża ma kształt fasetkowy przypominający diament (z którego pochodzi nazwa) i jest związana z szeregiem niskich budynków zwanych „Diamantini”, które powstają jako element ciągłości samego wieżowca. Te budynki, takie jak wieża, będą wykorzystywane jako biura. Jest to również najwyższy budynek stalowy we Włoszech. Projekt głównego planu całego obszaru został powierzony włosko-amerykańskiemu Lee Polisano z firmy architektonicznej Kohn Pedersen Fox, która wygrała międzynarodowy konkurs. Do projektu architektonicznego Polisano dołączył architekt Paolo Caputo i firma inżynierska Jacobs, a projekt konstrukcyjny wykonał Arup. Główną cechą wieży jest jej nieregularna geometria: kolumny obwodowe budynku są nachylone względem osi pionowej.
Układ wnętrza charakteryzuje się centralnym rdzeniem, wokół którego rozwija się przestrzeń: rozwiązaniem wykorzystywanym do zmaksymalizowania ilości naturalnego światła i umożliwienia widoku miasta.
Jednym z kluczowych celów projektu Porta Nuova jest drastyczne ograniczenie zużycia energii przez budynki, które zostaną wyposażone w najnowsze systemy zaopatrzenia w energię oparte na wykorzystaniu źródeł odnawialnych. Tower Diamond otrzymał certyfikat „LEED GOLD”, jeden z najwyższych poziomów uznanych przez Green Building Council za budynki zbudowane zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju środowiska. Budowa oficjalnie rozpoczęła się 28 stycznia 2010 r. Wraz z instalacją dźwigu na miejscu i ukończeniem 14 września 2012 r.
Szczególną cechą wieży jest zastosowanie raczej laminowanego niż hartowanego szkła, aby uzyskać bardziej jednolitą fasadę i mniejsze wady, takie jak pofałdowania typowe dla szkła hartowanego termicznie. Kolejną cechą wieży jest oświetlenie wierzchołka, które może występować w różnych kolorach, na przykład niebieskim lub czerwonym.