Palazzo Marino to budynek, który przedstawia podsumowanie tożsamości Mediolanu w postaci kultury, sztuki i historii. Budynek był siedzibą administracji miejskiej od 9 września 1861 r., Kiedy ówczesny burmistrz Antonio Beretta przeniósł tam ratusz. Obecnie obejmuje biura używane przez burmistrza, wiceprezydenta, prezydencję Rady Miasta, Sekretariat Generalny i Zarząd Generalny Gminy.
Budynek został zbudowany przez architekta Galeazzo Alessi dla zamożnego kupca genueńskiego Tommaso Marino. Prace rozpoczęły się 4 maja 1558 r., A wielu najsłynniejszych rzeźbiarzy pracujących w katedrze zostało tu przekierowanych. W rzeczywistości projekt Alessiego wymagał najbardziej utalentowanych artystów tego dnia.
Główny sąd jest szczególnie interesujący. Tommaso Marino zlecił dekoracyjny cykl oparty na heroicznych gestach i sile miłości w różnych jego przejawach. Pierwszy temat jest rozwijany przez Labours of Hercules, a drugi opiera się na „Metamorfozie” Owidiusza.
Sala Alessi to szlachetny i wyrafinowany pokój o złożonej dekoracji artystycznej i architektonicznej. Jest to pokój używany do celów ceremonialnych przez administrację, do przyjmowania głów państw lub monarchów, a radni zbierają się tutaj przed spotkaniami.
W hali znajduje się również oficjalny sztandar gminy Mediolan, przedstawiający patrona miasta, Ambrose'a. U jego stóp znajduje się legendarny dzik, a po bokach symbole średniowiecznych bram Mediolanu.
Sala dell'Orologio (hala zegarowa) znana jest również jako przedpokój burmistrza i ma niezwykłą dekorację sufitu, która została przywrócona po poważnych zniszczeniach, jakie przeszła w czasie II wojny światowej.
Antyczny zegar, po którym nazywa się hala, znajduje się nad drzwiami wejściowymi. Drzwi z orzecha są osadzone w portalach z ciemnego marmuru. Na ścianach są obrazy różnych artystów. Podłoga składa się z centralnego obszaru z marmuru granitello, otoczonego zewnętrzną granicą.
Sala del Consiglio, sala Rady i sala rządu miasta, zawiera wiele ciekawych funkcji. Z sufitu zwisają cztery duże żyrandole z brązu. Godło miasta, datowane na XII wiek, jest obecne, a po każdej stronie znajdują się stylizowane wizerunki w marmurze z symbolami sześciu starożytnych bram miasta, odpowiadających tym przedstawionym na wspomnianym powyżej banerze.
W 1947 r. fasada Palazzo Marino została pokryta dużymi tablicami reklamowymi, które ukryły szkody spowodowane nalotami z 1943 r. W 1873 r. Ciało Alessandro Manzoni zostało rozłożone w Sali Alessi, gdzie mieszkańcy miasta złożyli przeszłość, by oddać ostatni hołd wielkiemu pisarzowi. Sala Verde (zielona sala) jest tak nazwana od koloru bogatego adamaszku pokrywającego ściany. Znany jest również jako Sala Małżeńska, ponieważ tutaj, 4 lipca 1953 r., Odbyło się pierwsze cywilne wesele w Mediolanie. Publiczność może oglądać spotkania rady z galerii, która wygląda na Sala del Consiglio. Motto Cicero pojawia się w Sala del Consiglio: „Quae in patribus agentur modica sunto / caussas populi teneto / vis abesto” lub „Rzeczy wykonywane śladami przodków muszą być dyskretne. Powody narodów powinny być dalekie od siły ”.
Sufit pokoju państwowego, znanego obecnie jako Sala Alessi, jest wspaniale udekorowany freskami i sztukateriami, z tematami takimi jak „Małżeństwo Erosa i Psyche w bogactwie Bogów”. W rogach znajdują się Cztery pory roku Aurelio Busso. W dolnej części gzymsu znajdują się przedstawienia Muz, Bachusa, Apolla i Merkurego autorstwa Ottavio Semino. Fascynująca seria płaskorzeźb przedstawia starożytną legendę o Perseuszu. Wejścia są ozdobione popiersiami Marsa i Minerwy. Wszystkie wnętrza Palazzo Marino są interesujące, z cennymi meblami i dziełami sztuki. Do sal należą: Sala delle Tempere, Sala degli Arazzi i Sala degli Affreschi.