Znalezienie zakątka starożytnego Rzymu w Mediolanie to całkiem niezłe doświadczenie, aw mieście jest pewna przestrzeń, w której można się cofnąć w czasie. Tuż za Porta Ticinese rzymskie kolumny znajdują się naprzeciwko Bazyliki San Lorenzo i są jednym z najbardziej imponujących i godnych uwagi zabytków w mieście.
Znajdujemy się w sercu wioski, którą mediolańczycy nazywali „placem obywateli” (La Vetra dei Cittadini).
Nie należy zapominać, że miasto w IV i V wieku ne było stolicą Cesarstwa Rzymskiego.
Starożytny Mediolan został zaprojektowany jako rzymskie obozy wojskowe z dwiema głównymi arteriami komunikacyjnymi (zwanymi „cardum” i „decumanum”), które przecinały się w centrum miasta, Forum, które dzisiaj pokrywa się z Piazza San Sepolcro. W tym historycznym okresie Mediolan, starożytny Mediolanum, został wzbogacony o herkulesowe łaźnie, cyrk, mury Massimian i cesarskie mauzoleum. W 313 r. Cesarz Konstantyn ogłosił w Mediolanie edykt, który umożliwił chrześcijanom swobodne wyznawanie religii chrześcijańskiej. Historyczne postacie biskupa Ambrożego i cesarza Teodozjusza 1 przekształciły miasto w najważniejszy ośrodek zachodniego chrześcijaństwa.
16 marmurowych kolumn z korynckimi stolicami stanowi jedno z najważniejszych rzymskich znalezisk w Mediolanie, wraz z pozostałościami amfiteatru, teatru, „herkulesowych” łaźni i kilku innych śladów cesarskiego miasta.
Kolumnada została wzniesiona w późnym okresie starożytności (prawdopodobnie w V wieku), aby stworzyć malowniczą perspektywę atrium przed kościołem. Został zbudowany z kolumn, podstaw, stolic i fragmentów znacznie starszych architektur, odzyskanych z nieznanego budynku publicznego z drugiej połowy II wieku. Choć zupełnie inaczej, od IV wieku, kiedy to był głównym budynkiem w centrum mapy Cesarstwa Zachodniorzymskiego, Bazylika San Lorenzo jest do dziś dość wierna swoim paleochrystianskim źródłom architektonicznym, które zrekonstruowano między 1573 a 1619 rokiem według projektu Martino Bassi, zachowany.
To miejsce jest tak niezwykłe, że stało się miejscem docenionym za filmowanie kinowe. W niewielkiej odległości od łuków Porta Ticinese znajduje się wiele sklepów z modą i barów dla młodych ludzi. Obok kolumn znajdują się tory tramwajowe, a przepływające tramwaje prawie zapraszają do wskoczenia i przejażdżki turystycznej po mieście jednym z najbardziej charakterystycznych środków transportu. Kolumny przedstawiają znaczenie emocjonalne dla niektórych mediolańczyków, ponieważ są widocznym świadectwem starożytnego „Mediolanum” (jak kiedyś nazwano Milan), który oparł się inwazji Gotów, a następnie bombardowaniom podczas ostatniej wojny światowej. Na skraju kolumnady znajduje się napis cesarza Lucio Vero z roku 167, a San Carlo Borromeo miał tu sanktuaria w czasie zarazy.
Godnym uwagi jest Bazylika San Lorenzo w tle. Jego styl jest romańsko-renesansowy, a jego kaplice i wieże wykazują różne wpływy.
Przestrzeń między kolumnami a kościołem, aż do 1935 r., zajmowały stare domy.