Kościół Saint Eufemia dominuje nad małym placem, który nosi jego nazwę. Zwodniczo nowoczesna struktura kryje starożytną historię.
Prawdopodobnie został założony między 472 a 475 r. przez biskupa Saint Senatore z Settala, który przekazał grunt budowlany i który, idąc za biskupem Saint Abbondio, uczestniczył i przewodniczył soborowi w Calcedonii i przyniósł relikwię świętego do Mediolanu. Bazylika jest teraz poświęcona świętemu, a jego szczątki są tam przechowywane. Kościół przeszedł liczne odbudowy i przetasowania. W XV wieku prace konserwatorskie Enrico Terzaghi (między 1869 a 1870 rokiem) nadały nowy styl strukturze. Obecna fasada jest wykonana z terakoty i kamienia z Vicenzy, zastępując fałszywy styl romańsko-gotycki. Na pierwszym planie znajduje się portyk z trzema łukami z mozaikami naśladującymi oderwane freski Luigiego Cavenaghiego.
Pozostałości starożytnej struktury, takie jak freski i obrazy, są starannie zachowane w środku.
Freski na łuku triumfalnym są dziełem Luigiego Cavenaghiego, a malowidła ścienne w absydzie autorstwa Agostino Caironiego. Wśród prac pokazanych we wnętrzu kaplic bocznych warto zwrócić uwagę na dzieła z XVI wieku: „Lo Sposalizio di Santa Caterina” (Wesele św. Katarzyny) dotyczące szkoły Leonardo, które prawdopodobnie można przypisać Marco Oggiono i „La Pentecoste” (Pięćdziesiątnica) Simone Peterzano. Kościół jest zabytkiem narodowym. Kościół zawsze był uważany za miejsce wyposażone w doskonałą akustykę iz tego powodu w latach 50. jego przestrzenie były używane do nagrywania utworów lirycznych Marii Callas: „I puritani”, „Cavalleria rusticana” i „La sonnambula” ( The Puritans, The Sleepwalker and The Rustic Cavalry).