Został zbudowany w 1092 r. Przez Rogera z Altavilli, w miejscu, w którym w 1090 r. Znajdował się cenoby, prawdopodobnie w okresie bizantyjskim, i został przekazany mnichom bazylianów. W 1092 r. W zakrystii kościelnej hrabia Roger miał syna Jordana, który zmarł podczas bitwy w Syrakuzach, pochowany tutaj: nagrobek pamiętający tragiczne wydarzenie jest strzeżony w Muzeum Regionalnym, aw zakrystii znajduje się napis upamiętniający jego pamięć. Niektóre dzieła sztuki, które niegdyś zdobiły kościół, są obecnie strzeżone w kościele Mili San Pietro.

Kościół ma tylko jedną nawę i trzy nawy zorientowane na wschód, zgodnie ze standardami architektonicznymi z tego okresu, aw XVI wieku został powiększony i wzbogacony o nowy marmurowy portal.

Ze względu na swoje szczególne piękno klasztor otrzymał w 2011 r. uznanie Meraviglia Italiana (cud włoski) - pieczęć sponsorowana przez Izbę Deputowanych, Ministerstwo Sztuki i Kultury, Ministerstwo Młodzieży i Ministerstwo Turystyka i przyznano 1000 miejsc z okazji 150. rocznicy zjednoczenia Włoch.