Akademia Marynarki Wojennej w Livorno jest szkołą szkoleniową dla oficerów włoskiej marynarki wojennej. Został otwarty w Livorno 6 listopada 1881 r. Z inicjatywy ówczesnego ministra marynarki, admirała Benedetto Brina, jako połączenie szkół marynarki wojennej w Genui i Neapolu.

Miejsce wybrane do budowy zostało wcześniej zajęte przez Lazzaretto di San Jacopo, szpital izolacyjny, w którym załogi statków z Bliskiego Wschodu zostały poddane kwarantannie.

Plany kompleksu zostały ukończone w 1878 roku przez architekta z Livorno, Angiolo Badaloni. W 1913 r. Przylegający do niego obszar, wcześniej zajmowany przez Lazzaretto di San Leopoldo, zbudowany na rozkaz Pietro Leopoldo w drugiej połowie XVIII wieku i wykorzystywany jako więzienie od 1862 r., Został również włączony do Akademii Marynarki Wojennej.

W czasie II wojny światowej Akademia Marynarki Wojennej została po raz pierwszy przeniesiona do Wenecji, a następnie do Brindisi, gdzie pozostała do 1946 r. Pod koniec wojny rozpoczęto prace związane z remontem i rozbudową infrastruktury i trwały około dwadzieścia lat.

Aby uczcić swoje stulecie w 1981 roku, utworzono regaty żeglarskie Akademii Marynarki Wojennej i Trofeum Miasta Livorno, w których uczestniczą międzynarodowe załogi.

Amerigo Vespucci, statek szkoleniowy dla kadetów oficerów marynarki wojennej, został zbudowany w 1930 r. i wystrzelony 22 lutego 1931 r. Piękno statku oraz styl i wydajność załóg natychmiast sprawiły, że Vespucci stał się niepowtarzalnym ambasadorem dla włoskiej marynarki wojennej w licznych portach Morza Śródziemnego.