Kościół Santa Maria della Grazia to budynek religijny w Lecce zbudowany w okresie baroku. Wznosi się na centralnym placu Piazza Sant'Oronzo, naprzeciwko rzymskiego amfiteatru.
Kościół został zbudowany po odkryciu fresku Madonny z XIV wieku. Został zbudowany w ostatnich dziesięcioleciach XVI wieku według projektu Michele Coluccio z Rossano Veneto, w formie bliskiej smakowi kontrreformacji. Była to parafia od 1606 do 1958 r.

Elewacja jest elegancka i podzielona belkowaniem, zdominowanym przez szczytowy łuk, w dwóch rzędach. Z kolei zamówienia są podzielone na trzy strefy kolumnami i korynckimi pilastrami. W niższej kolejności otwiera się bogato zdobiony portal, zwieńczony małym tympanonem z wizerunkiem Dziewicy i Dziecka oraz aniołów. Pomiędzy kolumnami wyrzeźbione są cztery nisze, z których dwie mieszczą figury św. Piotra i Pawła. W górnej kolejności znajduje się okno ozdobione balustradą i otoczone kolumnami.

Wnętrze, z jedną salą w kształcie krzyża łacińskiego, pokryte jest okazałym sufitem kasetonowym z drewna orzechowego, wyrzeźbionym przez Vespasiano Genuino da Gallipoli, który wykonał również cenny drewniany krucyfiks na ołtarz prawego ramienia transeptu.
Należy zwrócić uwagę na ich artystyczne znaczenie czternastowieczny fresk Dziewicy i Dziecka, którego odkrycie dało początek budowie kościoła i XVIII-wiecznych obrazów namalowanych przez Oronzo Tiso z Lecce, przedstawiających Wniebowzięcie, Adorację Pasterzy i „Archanioł Michał. Ołtarz przedstawia ołtarz Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny z nieistniejącego już klasztoru Santa Maria del Tempio.
Dwie chrzcielnice z wodą święconą przy wejściu znajdują się w marmurze z Werony i zostały przekazane kościołowi przez szlachcica teatyńskiego Francesco Paladini, którego herb rodzinny jest przedstawiony.